1 E u sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.

Аз съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.

2 E le me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.

Той ме е водил и завел в тъмнина, а не в светлина.

3 D everas fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.

Навярно против мен обръща повторно ръката Си всеки ден.

4 F ez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.

Застари плътта и кожата ми; строши костите ми.

5 L evantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

Издигна против мен укрепления; и ме окръжи с горест и труд.

6 F ez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

Сложи ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.

7 C ercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.

Обгради ме и не мога да изляза; отегчи веригите ми.

8 A inda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.

Още и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.

9 F echou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.

Огради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.

10 F ez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

Стана за мене като мечка в засада, като лъв в скришни места.

11 D esviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

Отби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.

12 A rmou o seu arco, e me pôs como alvo ã flecha.

Опъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,

13 F ez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

заби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

14 F ui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.

Станах за присмех на целия си народ и за песен на тях цял ден.

15 E ncheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.

Насити ме с горчивини; опи ме с пелин.

16 Q uebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.

При това счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.

17 A longaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.

Отблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.

18 D igo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

И казах: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.

19 L embra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

Помни скръбта ми и изгонването ми, пелина и жлъчката.

20 M inha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.

Душата ми, като ги помни непрестанно, се е смирила дълбоко.

21 T orno a trazer isso ã mente, portanto tenho esperança.

Обаче това си наумявам, поради което имам и надежда:

22 A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;

че по милост Господня ние не бяхме довършени, понеже не чезнат щедростите Му.

23 r enovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.

Те се подновяват всяка сутрин; голяма е Твоята вярност.

24 A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

Господ е мой дял, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.

25 B om é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.

Благ е Господ към онези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

26 B om é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

Добро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.

27 B om é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.

Добро е за човека да носи хомот в младостта си.

28 Q ue se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.

Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.

29 P onha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.

Нека сложи устата си в пръстта, дано има още надежда.

30 D ê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

Нека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.

31 P ois o Senhor não rejeitará para sempre.

Защото Господ не отхвърля довека.

32 E mbora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.

Понеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.

33 P orque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.

Защото не оскърбява, нито огорчава от сърце човешките деца.

34 P isar debaixo dos pés a todos os presos da terra,

Да се тъпчат с крака всичките затворници на света,

35 p erverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,

да се извръща съдът на човека пред лицето на Всевишния,

36 s ubverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.

да се онеправдава човекът в делото му - Господ не одобрява това.

37 Q uem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?

Кой ще е онзи, който казва нещо и то става, без да го е заповядал Господ?

38 N ão sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?

От устата на Всевишния не излизат ли и злото, и доброто?

39 P or que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?

Защо би възроптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?

40 E squadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.

Нека издирим и изпитаме пътищата си и нека се върнем при Господа.

41 L evantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;

Нека издигнем сърцата и ръцете си към Бога, Който е на небесата, и нека кажем:

42 N ós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,

Съгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.

43 C obriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.

Покрил си се с гняв и си ни гонил; убил си, без да пощадиш.

44 C obriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

Покрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.

45 C omo escória e refugo nos puseste no meio dos povos.

Направил си ни като помия и смет сред племената.

46 T odos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

Всичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.

47 T emor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.

Страхът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.

48 T orrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.

Водни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на народа ми.

49 O s meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,

Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада,

50 a té que o Senhor atente e veja desde o céu.

докато не се наведе Господ и не погледне от небесата.

51 O s meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.

Окото ми прави душата ми да ме боли поради всички дъщери на града ми.

52 C omo ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.

Онези, които са ми неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.

53 A tiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

Отнеха живота ми в тъмницата и хвърлиха камък върху мене.

54 Á guas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

Води стигнаха над главата ми; казах: Свърших се.

55 I nvoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.

Призовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.

56 O uviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

Ти чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишките ми, за вопъла ми;

57 T u te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

приближил си се в деня, когато Те призовах, казал си: Не бой се.

58 P leiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.

Застъпил си се, Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.

59 V iste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.

Видял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.

60 V iste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.

Видял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.

61 O uviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,

Ти си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,

62 o s lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.

думите на онези, които се повдигат против мене цял ден.

63 O bserva-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

Виж, когато седят и когато стават, аз съм им песен.

64 T u lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

Ще им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;

65 T u lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.

ще им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;

66 N a tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.

ще ги прогониш с гняв и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.