1 E u sou o homem que viu a aflição trazida pela vara da sua ira.

Аз съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.

2 E le me impeliu e me fez andar na escuridão, e não na luz;

Той ме е водил и завел в тъмнина, а не в светлина.

3 s im, ele voltou sua mão contra mim vez após vez, o tempo todo.

Навярно против мен обръща повторно ръката Си всеки ден.

4 F ez que a minha pele e a minha carne envelhecessem e quebrou os meus ossos.

Застари плътта и кожата ми; строши костите ми.

5 E le me sitiou e me cercou de amargura e de pesar.

Издигна против мен укрепления; и ме окръжи с горест и труд.

6 F ez-me habitar na escuridão como os que há muito morreram.

Сложи ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.

7 C ercou-me de muros, e não posso escapar; atou-me a pesadas correntes.

Обгради ме и не мога да изляза; отегчи веригите ми.

8 M esmo quando chamo ou grito por socorro, ele rejeita a minha oração.

Още и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.

9 E le impediu o meu caminho com blocos de pedra; e fez tortuosas as minhas sendas.

Огради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.

10 C omo um urso à espreita, como um leão escondido,

Стана за мене като мечка в засада, като лъв в скришни места.

11 a rrancou-me do caminho e despedaçou-me, deixando-me abandonado.

Отби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.

12 P reparou o seu arco e me fez alvo de suas flechas.

Опъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,

13 A tingiu o meu coração com flechas de sua aljava.

заби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

14 T ornei-me objeto de riso de todo o meu povo; nas suas canções eles zombam de mim o tempo todo.

Станах за присмех на целия си народ и за песен на тях цял ден.

15 F ez-me comer ervas amargas e fartou-me de fel.

Насити ме с горчивини; опи ме с пелин.

16 Q uebrou os meus dentes com pedras; e pisoteou-me no pó.

При това счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.

17 T irou-me a paz; esqueci-me o que é prosperidade.

Отблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.

18 P or isso digo: “Meu esplendor já se foi, bem como tudo o que eu esperava do Senhor ”.

И казах: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.

19 L embro-me da minha aflição e do meu delírio, da minha amargura e do meu pesar.

Помни скръбта ми и изгонването ми, пелина и жлъчката.

20 L embro-me bem disso tudo, e a minha alma desfalece dentro de mim.

Душата ми, като ги помни непрестанно, се е смирила дълбоко.

21 T odavia, lembro-me também do que pode me dar esperança:

Обаче това си наумявам, поради което имам и надежда:

22 G raças ao grande amor do Senhor é que não somos consumidos, pois as suas misericórdias são inesgotáveis.

че по милост Господня ние не бяхме довършени, понеже не чезнат щедростите Му.

23 R enovam-se cada manhã; grande é a sua fidelidade!

Те се подновяват всяка сутрин; голяма е Твоята вярност.

24 D igo a mim mesmo: A minha porção é o Senhor; portanto, nele porei a minha esperança.

Господ е мой дял, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.

25 O Senhor é bom para com aqueles cuja esperança está nele, para com aqueles que o buscam;

Благ е Господ към онези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

26 é bom esperar tranqüilo pela salvação do Senhor.

Добро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.

27 É bom que o homem suporte o jugo enquanto é jovem.

Добро е за човека да носи хомот в младостта си.

28 L eve-o sozinho e em silêncio, porque o Senhor o pôs sobre ele.

Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.

29 P onha o seu rosto no pó; talvez ainda haja esperança.

Нека сложи устата си в пръстта, дано има още надежда.

30 O fereça o rosto a quem o quer ferir, e engula a desonra.

Нека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.

31 P orque o Senhor não o desprezará para sempre.

Защото Господ не отхвърля довека.

32 E mbora ele traga tristeza, mostrará compaixão, tão grande é o seu amor infalível.

Понеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.

33 P orque não é do seu agrado trazer aflição e tristeza aos filhos dos homens,

Защото не оскърбява, нито огорчава от сърце човешките деца.

34 e smagar com os pés todos os prisioneiros da terra,

Да се тъпчат с крака всичките затворници на света,

35 n egar a alguém os seus direitos, enfrentando o Altíssimo,

да се извръща съдът на човека пред лицето на Всевишния,

36 i mpedir a alguém o acesso à justiça; não veria o Senhor tais coisas?

да се онеправдава човекът в делото му - Господ не одобрява това.

37 Q uem poderá falar e fazer acontecer, se o Senhor não o tiver decretado?

Кой ще е онзи, който казва нещо и то става, без да го е заповядал Господ?

38 N ão é da boca do Altíssimo que vêm tanto as desgraças como as bênçãos?

От устата на Всевишния не излизат ли и злото, и доброто?

39 C omo pode um homem reclamar quando é punido por seus pecados?

Защо би възроптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?

40 E xaminemos e coloquemos à prova os nossos caminhos, e depois voltemos ao Senhor.

Нека издирим и изпитаме пътищата си и нека се върнем при Господа.

41 L evantemos o coração e as mãos para Deus, que está nos céus, e digamos:

Нека издигнем сърцата и ръцете си към Бога, Който е на небесата, и нека кажем:

42 “ Pecamos e nos rebelamos, e tu não nos perdoaste.

Съгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.

43 T u te cobriste de ira e nos perseguiste, massacraste-nos sem piedade.

Покрил си се с гняв и си ни гонил; убил си, без да пощадиш.

44 T u te escondeste atrás de uma nuvem para que nenhuma oração chegasse a ti.

Покрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.

45 T u nos tornaste escória e refugo entre as nações.

Направил си ни като помия и смет сред племената.

46 T odos os nossos inimigos escancaram a boca contra nós.

Всичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.

47 S ofremos terror e ciladas, ruína e destruição”.

Страхът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.

48 R ios de lágrimas correm dos meus olhos porque o meu povo foi destruído.

Водни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на народа ми.

49 M eus olhos choram sem parar, sem nenhum descanso,

Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада,

50 a té que o Senhor contemple dos céus e veja.

докато не се наведе Господ и не погледне от небесата.

51 O que eu enxergo enche-me a alma de tristeza, de pena de todas as mulheres da minha cidade.

Окото ми прави душата ми да ме боли поради всички дъщери на града ми.

52 A queles que, sem motivo, eram meus inimigos caçaram-me como a um passarinho.

Онези, които са ми неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.

53 P rocuraram fazer minha vida acabar na cova e me jogaram pedras;

Отнеха живота ми в тъмницата и хвърлиха камък върху мене.

54 a s águas me encobriram a cabeça, e cheguei a pensar que o fim de tudo tinha chegado.

Води стигнаха над главата ми; казах: Свърших се.

55 C lamei pelo teu nome, Senhor, das profundezas da cova.

Призовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.

56 T u ouviste o meu clamor: “Não feches os teus ouvidos aos meus gritos de socorro”.

Ти чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишките ми, за вопъла ми;

57 T u te aproximaste quando a ti clamei, e disseste: “Não tenha medo”.

приближил си се в деня, когато Те призовах, казал си: Не бой се.

58 S enhor, tu assumiste a minha causa; e redimiste a minha vida.

Застъпил си се, Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.

59 T u tens visto, Senhor, o mal que me tem sido feito. Toma a teu cargo a minha causa!

Видял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.

60 T u viste como é terrível a vingança deles, todas as suas ciladas contra mim.

Видял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.

61 S enhor, tu ouviste os seus insultos, todas as suas ciladas contra mim,

Ти си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,

62 a quilo que os meus inimigos sussurram e murmuram o tempo todo contra mim.

думите на онези, които се повдигат против мене цял ден.

63 O lha para eles! Sentados ou em pé, zombam de mim com as suas canções.

Виж, когато седят и когато стават, аз съм им песен.

64 D á-lhes o que merecem, Senhor, conforme o que as suas mãos têm feito.

Ще им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;

65 C oloca um véu sobre os seus corações e esteja a tua maldição sobre eles.

ще им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;

66 P ersegue-os com fúria e elimina-os de debaixo dos teus céus, ó Senhor.

ще ги прогониш с гняв и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.