1 А з съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.

Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.

2 Т ой ме е водил и завел в тъмнина, а не в светлина.

Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.

3 Н авярно против мен обръща повторно ръката Си всеки ден.

Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.

4 З астари плътта и кожата ми; строши костите ми.

Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.

5 И здигна против мен укрепления; и ме окръжи с горест и труд.

Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

6 С ложи ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.

Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

7 О бгради ме и не мога да изляза; отегчи веригите ми.

Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.

8 О ще и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.

Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.

9 О гради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.

Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.

10 С тана за мене като мечка в засада, като лъв в скришни места.

Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

11 О тби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.

Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

12 О пъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,

Armou o seu arco, e me pôs como alvo ã flecha.

13 з аби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

14 С танах за присмех на целия си народ и за песен на тях цял ден.

Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.

15 Н асити ме с горчивини; опи ме с пелин.

Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.

16 П ри това счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.

Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.

17 О тблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.

Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.

18 И казах: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.

Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

19 П омни скръбта ми и изгонването ми, пелина и жлъчката.

Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

20 Д ушата ми, като ги помни непрестанно, се е смирила дълбоко.

Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.

21 О баче това си наумявам, поради което имам и надежда:

Torno a trazer isso ã mente, portanto tenho esperança.

22 ч е по милост Господня ние не бяхме довършени, понеже не чезнат щедростите Му.

A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;

23 Т е се подновяват всяка сутрин; голяма е Твоята вярност.

renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.

24 Г оспод е мой дял, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.

A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

25 Б лаг е Господ към онези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.

26 Д обро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.

Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

27 Д обро е за човека да носи хомот в младостта си.

Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.

28 Н ека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.

Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.

29 Н ека сложи устата си в пръстта, дано има още надежда.

Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.

30 Н ека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.

Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

31 З ащото Господ не отхвърля довека.

Pois o Senhor não rejeitará para sempre.

32 П онеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.

Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.

33 З ащото не оскърбява, нито огорчава от сърце човешките деца.

Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.

34 Д а се тъпчат с крака всичките затворници на света,

Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,

35 д а се извръща съдът на човека пред лицето на Всевишния,

perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,

36 д а се онеправдава човекът в делото му - Господ не одобрява това.

subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.

37 К ой ще е онзи, който казва нещо и то става, без да го е заповядал Господ?

Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?

38 О т устата на Всевишния не излизат ли и злото, и доброто?

Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?

39 З ащо би възроптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?

Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?

40 Н ека издирим и изпитаме пътищата си и нека се върнем при Господа.

Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.

41 Н ека издигнем сърцата и ръцете си към Бога, Който е на небесата, и нека кажем:

Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;

42 С ъгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.

Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,

43 П окрил си се с гняв и си ни гонил; убил си, без да пощадиш.

Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.

44 П окрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.

Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

45 Н аправил си ни като помия и смет сред племената.

Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.

46 В сичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.

Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

47 С трахът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.

Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.

48 В одни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на народа ми.

Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.

49 О кото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада,

Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,

50 д окато не се наведе Господ и не погледне от небесата.

até que o Senhor atente e veja desde o céu.

51 О кото ми прави душата ми да ме боли поради всички дъщери на града ми.

Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.

52 О нези, които са ми неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.

Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.

53 О тнеха живота ми в тъмницата и хвърлиха камък върху мене.

Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

54 В оди стигнаха над главата ми; казах: Свърших се.

Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

55 П ризовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.

Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.

56 Т и чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишките ми, за вопъла ми;

Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

57 п риближил си се в деня, когато Те призовах, казал си: Не бой се.

Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

58 З астъпил си се, Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.

Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.

59 В идял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.

Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.

60 В идял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.

Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.

61 Т и си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,

Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,

62 д умите на онези, които се повдигат против мене цял ден.

os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.

63 В иж, когато седят и когато стават, аз съм им песен.

Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

64 Щ е им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;

Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

65 щ е им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;

Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.

66 щ е ги прогониш с гняв и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.

Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.