1 ( По слав. 37.) Давидов псалом, за спомен. Господи, в негодуванието Си не ме изобличавай и в гнева Си не ме наказвай.
Ó Senhor, não me repreendas na tua ira, nem me castigues no teu furor.
2 З ащото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи на мене.
Porque as tuas flechas se cravaram em mim, e sobre mim a tua mão pesou.
3 Н яма здраве в тялото ми поради Твоя гняв; няма спокойствие в костите ми поради моя грях.
Não há coisa sã na minha carne, por causa da tua cólera; nem há saúde nos meus ossos, por causa do meu pecado.
4 З ащото беззаконията ми превишиха главата ми; като тежък товар натегнаха на мене.
Pois já as minhas iniqüidades submergem a minha cabeça; como carga pesada excedem as minhas forças.
5 С мърдят и гноясват раните ми поради безумието ми.
As minhas chagas se tornam fétidas e purulentas, por causa da minha loucura.
6 П ревит съм и съвсем се сгърбих; цял ден ходя нажален.
Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando o dia todo.
7 З ащото всичките ми вътрешности са запалени и няма здраве в тялото ми,
Pois os meus lombos estão cheios de ardor, e não há coisa sã na minha carne.
8 и знемощях и премного съм смазан, охкам поради безпокойствието на сърцето си.
Estou gasto e muito esmagado; dou rugidos por causa do desassossego do meu coração.
9 Г осподи, известно е пред Тебе всичкото ми желание и стенанието ми не е скрито от Тебе.
Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu suspirar não te é oculto.
10 С ърцето ми туптя, силата ми ме оставя, а светлината на очите ми - и тя не е в мене.
O meu coração está agitado; a minha força me falta; quanto ã luz dos meus olhos, até essa me deixou.
11 П риятелите ми и близките ми странят от язвата ми и роднините ми стоят надалеч.
Os meus amigos e os meus companheiros afastaram-se da minha chaga; e os meus parentes se põem ã distância.
12 С ъщо и онези, които искат живота ми, слагат примки за мен; онези, които желаят злото ми, говорят пакостни неща и измислят лъжи цял ден.
Também os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal dizem coisas perniciosas,
13 Н о аз, като глух, не чувам и съм като ням, който не отваря устата си.
Mas eu, como um surdo, não ouço; e sou qual um mudo que não abre a boca.
14 Д а! Като човек съм, който не чува, в чиято уста няма изобличения.
Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja boca há com que replicar.
15 П онеже на Тебе, Господи, се надявам, Ти ще отговориш, Господи, Боже мой;
Mas por ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, responderás.
16 з ащото казах: Да не тържествуват над мене, да не се големеят над мене, когато се подхлъзне кракът ми.
Rogo, pois: Ouve-me, para que eles não se regozijem sobre mim e não se engrandeçam contra mim quando resvala o meu pé.
17 З ащото съм близо да падна и скръбта ми е винаги пред мене;
Pois estou prestes a tropeçar; a minha dor está sempre comigo.
18 п онеже аз ще призная беззаконието си, ще тъжа за греха си.
Confesso a minha iniqüidade; entristeço-me por causa do meu pecado.
19 Н о моите неприятели са пъргави и силни. И онези, които несправедливо ме мразят, се умножиха.
Mas os meus inimigos são cheios de vida e são fortes, e muitos são os que sem causa me odeiam.
20 С ъщо и онези, които въздават зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.
Os que tornam o mal pelo bem são meus adversários, porque eu sigo o que é bom.
21 Д а не ме изоставиш, Господи; Боже мой, да не се отдалечиш от мене.
Não me desampares, ó Senhor; Deus meu, não te alongues de mim.
22 Б ързай да ми помогнеш, Господи, спасителю мой.
Apressa-te em meu auxílio, Senhor, minha salvação.