1 П ак ли започваме да се препоръчваме? Или имаме нужда, както някои, от препоръчителни писма до вас или от вас?

Começamos outra vez a recomendar-nos a nós mesmos? Ou, porventura, necessitamos, como alguns, de cartas de recomendação para vós, ou de vós?

2 В ие сте нашето писмо, написано в сърцата ни, което узнават и прочитат всички човеци;

Vós sois a nossa carta, escrita em nossos corações, conhecida e lida por todos os homens,

3 и става явно, че сте Христово писмо, произлязло чрез нашето служение, написано не с мастило, но с Духа на живия Бог, не на плочи от камък, но на плочи от плът - на сърцето.

sendo manifestos como carta de Cristo, ministrada por nós, e escrita, não com tinta, mas com o Espírito do Deus vivo, não em tábuas de pedra, mas em tábuas de carne do coração.

4 Т акава увереност имаме спрямо Бога чрез Христос.

E é por Cristo que temos tal confiança em Deus;

5 Н е че сме способни от само себе си да съдим за нещо като от нас си; но нашата способност е от Бога,

não que sejamos capazes, por nós, de pensar alguma coisa, como de nós mesmos; mas a nossa capacidade vem de Deus,

6 К ойто ни и направи способни като служители на един нов завет - не на буквата, а на духа; защото буквата убива, а духът оживотворява.

o qual também nos capacitou para sermos ministros dum novo pacto, não da letra, mas do espírito; porque a letra mata, mas o espírito vivifica.

7 Н о ако служението на онова, което докарва смърт, написано с букви, издълбани на камък, стана с такава слава, че израелтяните не можеха да гледат Моисей в лице поради блясъка на лицето му, който впрочем преминаваше,

Ora, se o ministério da morte, gravado com letras em pedras, veio em glória, de maneira que os filhos de Israel não podiam fixar os olhos no rosto de Moisés, por causa da glória do seu rosto, a qual se estava desvanecendo,

8 к ак служението на духа няма да бъде с по-голяма слава?

como não será de maior glória o ministério do espírito?

9 З ащото ако служението на онова, което докарва осъждане, стана със слава, служението на онова, което докарва правда, го надминава много повече по слава.

Porque, se o ministério da condenação tinha glória, muito mais excede em glória o ministério da justiça.

10 ( И наистина, онова, което е било прославено, изгуби славата си в това отношение поради славата, която превъзхожда.)

Pois na verdade, o que foi feito glorioso, não o é em comparação com a glória inexcedível.

11 З ащото ако това, което преминаваше, беше със слава, то много по-славно е трайното.

Porque, se aquilo que se desvanecia era glorioso, muito mais glorioso é o que permanece.

12 И така, като имаме такава надежда, говорим с голяма откровеност

Tendo, pois, tal esperança, usamos de muita ousadia no falar.

13 и не сме като Моисей, който слагаше покривало на лицето си, за да не могат израелтяните да гледат изчезването на това, което преминаваше.

E não somos como Moisés, que trazia um véu sobre o rosto, para que os filhos de Isra desvanecia;

14 Н о техните умове бяха заслепени; защото и до днес, когато четат Стария Завет, същото покривало остава, без да им е открито, че то се снема в Христос.

mas o entendimento lhes ficou endurecido. Pois até o dia de hoje, ã leitura do velho pacto, permanece o mesmo véu, não lhes sendo revelado que em Cristo é ele abolido;

15 А и до днес, при прочитането на Моисей, покривало лежи на сърцето им,

sim, até o dia de hoje, sempre que Moisés é lido, um véu está posto sobre o coração deles.

16 н о когато Израел се обърне към Господа, покривалото ще бъде снето.

Contudo, convertendo-se um deles ao Senhor, é-lhe tirado o véu.

17 А Господ е Духът; и където е Господният Дух, там е свобода.

Ora, o Senhor é o Espírito; e onde está o Espírito do Senhor aí há liberdade.

18 А всички ние, с открито лице като в огледало, като гледаме Господнята слава, се преобразяваме в същия образ от слава в слава, както от Господния Дух.

Mas todos nós, com rosto descoberto, refletindo como um espelho a glória do Senhor, somos transformados de glória em glória na mesma imagem, como pelo Espírito do Senhor.