1 ( По слав. 37.) Давидов псалом, за спомен. Господи, в негодуванието Си не ме изобличавай и в гнева Си не ме наказвай.

O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

2 З ащото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи на мене.

Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

3 Н яма здраве в тялото ми поради Твоя гняв; няма спокойствие в костите ми поради моя грях.

Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

4 З ащото беззаконията ми превишиха главата ми; като тежък товар натегнаха на мене.

Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

5 С мърдят и гноясват раните ми поради безумието ми.

Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

6 П ревит съм и съвсем се сгърбих; цял ден ходя нажален.

Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

7 З ащото всичките ми вътрешности са запалени и няма здраве в тялото ми,

sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

8 и знемощях и премного съм смазан, охкам поради безпокойствието на сърцето си.

Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

9 Г осподи, известно е пред Тебе всичкото ми желание и стенанието ми не е скрито от Тебе.

O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

10 С ърцето ми туптя, силата ми ме оставя, а светлината на очите ми - и тя не е в мене.

Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

11 П риятелите ми и близките ми странят от язвата ми и роднините ми стоят надалеч.

Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

12 С ъщо и онези, които искат живота ми, слагат примки за мен; онези, които желаят злото ми, говорят пакостни неща и измислят лъжи цял ден.

Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

13 Н о аз, като глух, не чувам и съм като ням, който не отваря устата си.

Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

14 Д а! Като човек съм, който не чува, в чиято уста няма изобличения.

Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

15 П онеже на Тебе, Господи, се надявам, Ти ще отговориш, Господи, Боже мой;

Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

16 з ащото казах: Да не тържествуват над мене, да не се големеят над мене, когато се подхлъзне кракът ми.

Sepse kam thënë: "U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje".

17 З ащото съм близо да падна и скръбта ми е винаги пред мене;

Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

18 п онеже аз ще призная беззаконието си, ще тъжа за греха си.

ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

19 Н о моите неприятели са пъргави и силни. И онези, които несправедливо ме мразят, се умножиха.

armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

20 С ъщо и онези, които въздават зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.

Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

21 Д а не ме изоставиш, Господи; Боже мой, да не се отдалечиш от мене.

O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

22 Б ързай да ми помогнеш, Господи, спасителю мой.

Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.