1 З ащото законът, като съдържа в себе си само сянката на бъдещите добрини, а не самата същност на нещата, то свещениците, които непрестанно принасят всяка година същите жертви, никога не могат с тях да направят съвършени в чистота онези, които пристъпват да жертват.
Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t’i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.
2 В противен случай те биха престанали да ги принасят; защото жертвоприносителите, веднъж очистени, не биха имали вече никакво изобличение на съвестта за грехове.
Sepse përndryshe do të kishin pushuar t’i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?
3 Н о с тези жертви всяка година става напомняне за греховете.
Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,
4 З ащото не е възможно кръв от телета и козли да отмахне грехове.
sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët.
5 З атова Христос, като влиза в света, казва: "Жертва и принос не си поискал, но си Ми приготвил тяло;
Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup;
6 в сеизгаряния и приноси за грях не са Ти угодни.
ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.
7 Т огава казах: Ето, дойдох (в свитъка на книгата е писано за Мене) да изпълня Твоята воля, о, Боже."
Atëherë unë thashë: "Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd".”
8 К ато казва първо: "Жертви и приноси, и всеизгаряния, и приноси за грях не си поискал, нито са Ти угодни" (които впрочем се принасят според закона),
Mbasi tha: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, as olokauste as flijime për mëkatin, që të blatohen sipas ligjit,”
9 п осле казва: "Ето, дойдох да изпълня волята Ти." Това означава: Той отмахва първото, за да постанови второто.
ai shtoi: “Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd.” Ai heq të parën, që të vërë të dytën.
10 С тази воля ние сме осветени чрез принасянето на Исус Христовото тяло веднъж завинаги.
Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.
11 И всеки свещеник, като стои и служи всеки ден, принася много пъти същите жертви, които никога не могат да отмахнат грехове;
Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,
12 н о Той, като принесе една жертва за греховете, седна завинаги отдясно на Бога
ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,
13 и оттогава насам чака, докато се положат враговете Му за Негово подножие.
duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t’i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.
14 З ащото с един принос Той е усъвършенствал завинаги онези, които се освещават.
Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.
15 А и Святият Дух ни свидетелства за това; защото след като е казал:
Por edhe Fryma e Shenjtë na e dëshmon; sepse, mbasi pat thënë më parë:
16 " Ето завета, който ще сключа с тях след онези дни, казва Господ: Ще положа законите Си в сърцата им и ще ги напиша в умовете им", прибавя:
“Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t’i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t’i shkruaj në mendjet e tyre,”
17 " И греховете им, и беззаконията им няма да помня вече."
shton: “Dhe nuk do t’i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre.”
18 А където има прощение за тези неща, там вече няма принос за грях. Новият път на вярата
Edhe atje ku ka ndjesë të këtyre gjërave, nuk ka më ofertë për mëkatin.
19 И така, братя, като имаме чрез кръвта на Исус дръзновение да влезем в светилището
Duke pasur, pra, o vëllezër, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,
20 п рез новия и живия път, който Той е открил за нас през завесата, т. е. плътта Си,
me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,
21 и като имаме велик Свещеник над Божия дом,
edhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë,
22 н ека пристъпваме с искрено сърце в пълна вяра, със сърца, очистени от лукава съвест, и с тяло, измито в чиста вода;
le t’i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.
23 н ека държим непоколебимо надеждата, която изповядваме, защото е верен Онзи, Който е обещал това;
Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë, sepse besnik është ai që premtoi.
24 и нека се грижим един за друг, така че да се поощряваме към любов и добри дела,
Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t’u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,
25 к ато не преставаме да се събираме заедно, както някои имат обичай да престават, а да се увещаваме един друг, и толкова повече, колкото виждате, че денят наближава. Опасност от отстъпничество
pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.
26 З ащото ако съгрешаваме самоволно, след като сме познали истината, не остава вече жертва за грехове,
Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,
27 а едно страшно очакване на съд и на едно огнено негодуване, което ще погълне противниците.
por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.
28 А ко някой, който е престъпил Моисеевия закон, умира безпощадно при думата на двама или трима свидетели,
Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.
29 т огава колко по-тежко наказание, мислите, ще заслужи онзи, който е потъпкал Божия Син и е сметнал за просто нещо пролятата при завета кръв, с която е осветен, и е оскърбил Духа на благодатта?
Ç’dënim më të keq meriton, sipas mendimit tuaj, ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka konsideruar profan gjakun e Besëlidhjes me të cilin u shenjtërua, dhe ka fyer Frymën e hirit?
30 З ащото познаваме Този, Който е казал: "На Мене принадлежи възмездието, Аз ще отплатя", и пак: "Господ ще съди народа Си."
Sepse ne e dimë atë që ka thënë: “Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin,” thotë Perëndia. Dhe përsëri: “Perëndia do të gjykojë popullin e vet.”
31 С трашно е да падне човек в ръцете на живия Бог. Наставления за постоянство и търпение
Gjë e tmerrshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.
32 П рипомняйте си още за първите дни, когато, след като бяхте просветени, претърпяхте голяма борба от страдания,
Dhe tani sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar një luftë të madhe vuajtjesh,
33 к ога опозорявани с хули и оскърбления, кога пък като съучастници с тези, които страдаха така.
herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë.
34 З ащото вие не само страдахте с онези, които бяха в окови, но и радостно посрещахте разграбването на имота си, като знаете, че вие си имате по-добър и траен имот.
Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t’ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.
35 И така, не напускайте дръзновението си, за което имате голяма награда.
Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.
36 З ащото ви е нужно търпение, така че, като извършите Божията воля, да получите обещаното.
Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.
37 " Защото още много малко време, и ще дойде Този, Който има да дойде, и няма да се забави.
“Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.
38 А който е праведен пред Мене, ще живее чрез вяра; но ако се дръпне назад, няма да благоволи в него душата Ми."
Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të.”
39 Н ие обаче не сме от онези, които се дърпат назад и се погубват, а от тези, които вярват и душата им се спасява.
Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë në shpëtimin e shpirtit.