1 З акон, имея тень будущих благ, а не самый образ вещей, одними и теми же жертвами, каждый год постоянно приносимыми, никогда не может сделать совершенными приходящих.

Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, nuk mundet kurrë që t’i bëjë të përkryer ata që i afrohen Perëndisë me anë të të njëjtave flijime që ofrohen vazhdimisht vit për vit.

2 И наче перестали бы приносить, потому что приносящие жертву, быв очищены однажды, не имели бы уже никакого сознания грехов.

Sepse përndryshe do të kishin pushuar t’i ofronin, sepse ata që e ushtrojnë kultin, si të pastroheshin një herë, a nuk do të kishin më asnjë vetëdije për mëkatet?

3 Н о жертвами каждогодно напоминается о грехах,

Por në këto flijime përtërihet çdo vit kujtimi i mëkateve,

4 и бо невозможно, чтобы кровь тельцов и козлов уничтожала грехи.

sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët.

5 П осему, входя в мир, говорит: жертвы и приношения Ты не восхотел, но тело уготовал Мне.

Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup;

6 В сесожжения и за грех неугодны Тебе.

ti nuk pëlqeve as olokauste as flijimet për mëkatin.

7 Т огда Я сказал: вот, иду, в начале книги написано о Мне, исполнить волю Твою, Боже.

Atëherë unë thashë: "Ja, unë po vij; në rotullin e librit është shkruar për mua; për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd".”

8 С казав прежде, что 'ни жертвы, ни приношения, ни всесожжений, ни за грех, --которые приносятся по закону, --Ты не восхотел и не благоизволил',

Mbasi tha: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, as olokauste as flijime për mëkatin, që të blatohen sipas ligjit,”

9 п отом прибавил: 'вот, иду исполнить волю Твою, Боже'. Отменяет первое, чтобы постановить второе.

ai shtoi: “Ja, unë vij për të bërë, o Perëndi, vullnetin tënd.” Ai heq të parën, që të vërë të dytën.

10 П о сей-то воле освящены мы единократным принесением тела Иисуса Христа.

Prej këtij vullneti, ne jemi shenjtëruar me anë të kushtimit të trupit të Jezu Krishtit, që u bë një herë për të gjithë.

11 И всякий священник ежедневно стоит в служении, и многократно приносит одни и те же жертвы, которые никогда не могут истребить грехов.

Dhe ndërsa çdo prift rri përdita në këmbë duke shërbyer dhe duke mblatuar shpesh herë të njëjtat flijime, që nuk mund të heqin kurrë mëkatet,

12 О н же, принеся одну жертву за грехи, навсегда воссел одесную Бога,

ai, përkundrazi, pasi dha për gjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë,

13 о жидая затем, доколе враги Его будут положены в подножие ног Его.

duke pritur paskëtaj vetëm që armiqtë e tij t’i vihen si ndenjëse për këmbët e tij.

14 И бо Он одним приношением навсегда сделал совершенными освящаемых.

Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen.

15 с видетельствует нам и Дух Святый; ибо сказано:

Por edhe Fryma e Shenjtë na e dëshmon; sepse, mbasi pat thënë më parë:

16 В от завет, который завещаю им после тех дней, говорит Господь: вложу законы Мои в сердца их, и в мыслях их напишу их,

“Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t’i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t’i shkruaj në mendjet e tyre,”

17 и грехов их и беззаконий их не воспомяну более.

shton: “Dhe nuk do t’i kujtoj më mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre.”

18 А где прощение грехов, там не нужно приношение за них.

Edhe atje ku ka ndjesë të këtyre gjërave, nuk ka më ofertë për mëkatin.

19 И так, братия, имея дерзновение входить во святилище посредством Крови Иисуса Христа, путем новым и живым,

Duke pasur, pra, o vëllezër, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,

20 к оторый Он вновь открыл нам через завесу, то есть плоть Свою,

me anë të një udhe të re dhe të gjallë që ai përuroi për ne me anë të velit, domethënë të mishit të tij,

21 и великого Священника над домом Божиим,

edhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë,

22 д а приступаем с искренним сердцем, с полною верою, кроплением очистив сердца от порочной совести, и омыв тело водою чистою,

le t’i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.

23 б удем держаться исповедания упования неуклонно, ибо верен Обещавший.

Le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës sonë, sepse besnik është ai që premtoi.

24 Б удем внимательны друг ко другу, поощряя к любви и добрым делам.

Dhe le të kujdesemi për njeri tjetrin, për t’u nxitur për dashuri dhe vepra të mira,

25 Н е будем оставлять собрания своего, как есть у некоторых обычай; но будем увещевать, и тем более, чем более усматриваете приближение дня оного.

pa hequr dorë nga të mbledhurit bashkë tonin, sikurse kanë zakon disa, por të nxisim njeri tjetrin, aq më tepër se e shihni ditën që po afrohet.

26 И бо если мы, получив познание истины, произвольно грешим, то не остается более жертвы за грехи,

Sepse, në qoftë se ne mëkatojmë me dashje mbasi kemi marrë dijeni të së vërtetës, nuk mbetet më asnjë flijim për mëkatet,

27 н о некое страшное ожидание суда и ярость огня, готового пожрать противников.

por vetëm një pritje gjyqi e tmerrshme dhe një e ndezur zjarri që do të përpijë kundërshtarët.

28 о твергшийся закона Моисеева, при двух или трех свидетелях, без милосердия смертью,

Kushdo që shkel ligjin e Moisiut vritet pa mëshirë me deponimet e dy ose tre dëshmitarëve.

29 т о сколь тягчайшему, думаете, наказанию повинен будет тот, кто попирает Сына Божия и не почитает за святыню Кровь завета, которою освящен, и Духа благодати оскорбляет?

Ç’dënim më të keq meriton, sipas mendimit tuaj, ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë dhe e ka konsideruar profan gjakun e Besëlidhjes me të cilin u shenjtërua, dhe ka fyer Frymën e hirit?

30 М ы знаем Того, Кто сказал: у Меня отмщение, Я воздам, говорит Господь. И еще: Господь будет судить народ Свой.

Sepse ne e dimë atë që ka thënë: “Hakmarrja më takon mua, unë do ta jap shpagimin,” thotë Perëndia. Dhe përsëri: “Perëndia do të gjykojë popullin e vet.”

31 С трашно впасть в руки Бога живаго!

Gjë e tmerrshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.

32 В спомните прежние дни ваши, когда вы, быв просвещены, выдержали великий подвиг страданий,

Dhe tani sillni ndërmend ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, keni duruar një luftë të madhe vuajtjesh,

33 т о сами среди поношений и скорбей служа зрелищем, то принимая участие в других, находившихся в таком же;

herë duke u bërë objekt fyerjesh dhe mundimesh, herë duke u solidarizuar me ata që trajtoheshin në këtë mënyrë.

34 и бо вы и моим узам сострадали и расхищение имения вашего приняли с радостью, зная, что есть у вас на небесах имущество лучшее и непреходящее.

Sepse treguat dhembje për mua në prangat e mia dhe keni pranuar me gëzim t’ju zhveshin nga pasuria juaj, duke ditur se keni për veten tuaj një pasuri më të mirë e të qëndrueshme në qiej.

35 И так не оставляйте упования вашего, которому предстоит великое воздаяние.

Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh.

36 Т ерпение нужно вам, чтобы, исполнив волю Божию, получить обещанное;

Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara.

37 и бо еще немного, очень немного, и Грядущий придет и не умедлит.

“Edhe fort pak kohë, edhe ai që duhet të vijë do të vijë dhe nuk do të vonojë.

38 П раведный верою жив будет; а если поколеблется, не благоволит к тому душа Моя.

Dhe i drejti do të jetojë prej besimit; por ne qoftë se ndokush tërhiqet prapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të.”

39 М ы же не из колеблющихся на погибель, но в вере к спасению души.

Por ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë në shpëtimin e shpirtit.