1 И исус, продолжая говорить им притчами, сказал:

Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

2 Ц арство Небесное подобно человеку царю, который сделал брачный пир для сына своего

“Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

3 и послал рабов своих звать званых на брачный пир; и не хотели придти.

Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

4 О пять послал других рабов, сказав: скажите званым: вот, я приготовил обед мой, тельцы мои и что откормлено, заколото, и всё готово; приходите на брачный пир.

Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

5 Н о они, пренебрегши то, пошли, кто на поле свое, а кто на торговлю свою;

Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

6 п рочие же, схватив рабов его, оскорбили и убили.

Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

7 У слышав о сем, царь разгневался, и, послав войска свои, истребил убийц оных и сжег город их.

Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

8 Т огда говорит он рабам своим: брачный пир готов, а званые не были достойны;

Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

9 и так пойдите на распутия и всех, кого найдете, зовите на брачный пир.

Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

10 И рабы те, выйдя на дороги, собрали всех, кого только нашли, и злых и добрых; и брачный пир наполнился возлежащими.

Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

11 Ц арь, войдя посмотреть возлежащих, увидел там человека, одетого не в брачную одежду,

Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

12 и говорит ему: друг! как ты вошел сюда не в брачной одежде? Он же молчал.

dhe i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

13 Т огда сказал царь слугам: связав ему руки и ноги, возьмите его и бросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов;

Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

14 и бо много званых, а мало избранных.

Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”

15 Т огда фарисеи пошли и совещались, как бы уловить Его в словах.

Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

16 И посылают к Нему учеников своих с иродианами, говоря: Учитель! мы знаем, что Ты справедлив, и истинно пути Божию учишь, и не заботишься об угождении кому-либо, ибо не смотришь ни на какое лице;

Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

17 и так скажи нам: как Тебе кажется? позволительно ли давать подать кесарю, или нет?

Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”

18 Н о Иисус, видя лукавство их, сказал: что искушаете Меня, лицемеры?

Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?

19 п окажите Мне монету, которою платится подать. Они принесли Ему динарий.

Më tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.

20 И говорит им: чье это изображение и надпись?

Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”

21 Г оворят Ему: кесаревы. Тогда говорит им: итак отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу.

Ata i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”

22 У слышав это, они удивились и, оставив Его, ушли.

Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

23 В тот день приступили к Нему саддукеи, которые говорят, что нет воскресения, и спросили Его:

Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

24 У читель! Моисей сказал: если кто умрет, не имея детей, то брат его пусть возьмет за себя жену его и восстановит семя брату своему;

duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

25 б ыло у нас семь братьев; первый, женившись, умер и, не имея детей, оставил жену свою брату своему;

Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

26 п одобно и второй, и третий, даже до седьмого;

Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

27 п осле же всех умерла и жена;

Në fund vdiq edhe gruaja.

28 и так, в воскресении, которого из семи будет она женою? ибо все имели ее.

Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”

29 И исус сказал им в ответ: заблуждаетесь, не зная Писаний, ни силы Божией,

Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

30 и бо в воскресении ни женятся, ни выходят замуж, но пребывают, как Ангелы Божии на небесах.

Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

31 А о воскресении мертвых не читали ли вы реченного вам Богом:

Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

32 Я Бог Авраама, и Бог Исаака, и Бог Иакова? Бог не есть Бог мертвых, но живых.

"Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”

33 И , слыша, народ дивился учению Его.

Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

34 А фарисеи, услышав, что Он привел саддукеев в молчание, собрались вместе.

Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

35 И один из них, законник, искушая Его, спросил, говоря:

Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

36 У читель! какая наибольшая заповедь в законе?

“Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”

37 И исус сказал ему: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всем разумением твоим:

Dhe Jezusi i tha: “"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

38 с ия есть первая и наибольшая заповедь;

Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.

39 в торая же подобная ей: возлюби ближнего твоего, как самого себя;

Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

40 н а сих двух заповедях утверждается весь закон и пророки.

Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

41 К огда же собрались фарисеи, Иисус спросил их:

Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

42 ч то вы думаете о Христе? чей Он сын? Говорят Ему: Давидов.

“Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”

43 Г оворит им: как же Давид, по вдохновению, называет Его Господом, когда говорит:

Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

44 с казал Господь Господу моему: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?

"Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

45 И так, если Давид называет Его Господом, как же Он сын ему?

Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”

46 И никто не мог отвечать Ему ни слова; и с того дня никто уже не смел спрашивать Его.

Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.