1 ( 64-1) ^^Начальнику хора. Псалом Давида для пения.^^ (64-2) Тебе, Боже, принадлежит хвала на Сионе, и Тебе воздастся обет.

Ty, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

2 ( 64-3) Ты слышишь молитву; к Тебе прибегает всякая плоть.

Te ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

3 ( 64-4) Дела беззаконий превозмогают меня; Ты очистишь преступления наши.

Mëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

4 ( 64-5) Блажен, кого Ты избрал и приблизил, чтобы он жил во дворах Твоих. Насытимся благами дома Твоего, святаго храма Твоего.

Lum ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

5 ( 64-6) Страшный в правосудии, услышь нас, Боже, Спаситель наш, упование всех концов земли и находящихся в море далеко,

Në drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

6 ( 64-7) поставивший горы силою Своею, препоясанный могуществом,

Me fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

7 ( 64-8) укрощающий шум морей, шум волн их и мятеж народов!

Ti qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

8 ( 64-9) И убоятся знамений Твоих живущие на пределах. Утро и вечер возбудишь к славе.

Dhe ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

9 ( 64-10) Ты посещаешь землю и утоляешь жажду ее, обильно обогащаешь ее: поток Божий полон воды; Ты приготовляешь хлеб, ибо так устроил ее;

Ti e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

10 ( 64-11) напояешь борозды ее, уравниваешь глыбы ее, размягчаешь ее каплями дождя, благословляешь произрастания ее;

Ti i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

11 ( 64-12) венчаешь лето благости Твоей, и стези Твои источают тук,

Ti e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

12 ( 64-13) источают на пустынные пажити, и холмы препоясываются радостью;

Kullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

13 ( 64-14) луга одеваются стадами, и долины покрываются хлебом, восклицают и поют.

Kullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.