1 ( 87-1) ^^Песнь. Псалом, Сынов Кореевых. Начальнику хора на Махалаф, для пения. Учение Емана Езрахита.^^ (87-2) Господи, Боже спасения моего! днем вопию и ночью пред Тобою:

O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

2 ( 87-3) да внидет пред лице Твое молитва моя; приклони ухо Твое к молению моему,

Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

3 ( 87-4) ибо душа моя насытилась бедствиями, и жизнь моя приблизилась к преисподней.

sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

4 ( 87-5) Я сравнялся с нисходящими в могилу; я стал, как человек без силы,

Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

5 ( 87-6) между мертвыми брошенный, --как убитые, лежащие во гробе, о которых Ты уже не вспоминаешь и которые от руки Твоей отринуты.

Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

6 ( 87-7) Ты положил меня в ров преисподний, во мрак, в бездну.

Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

7 ( 87-8) Отяготела на мне ярость Твоя, и всеми волнами Твоими Ты поразил.

Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

8 ( 87-9) Ты удалил от меня знакомых моих, сделал меня отвратительным для них; я заключен, и не могу выйти.

Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

9 ( 87-10) Око мое истомилось от горести: весь день я взывал к Тебе, Господи, простирал к Тебе руки мои.

Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

10 ( 87-11) Разве над мертвыми Ты сотворишь чудо? Разве мертвые встанут и будут славить Тебя?

A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

11 ( 87-12) или во гробе будет возвещаема милость Твоя, и истина Твоя--в месте тления?

A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

12 ( 87-13) разве во мраке познают чудеса Твои, и в земле забвения--правду Твою?

A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

13 ( 87-14) Но я к Тебе, Господи, взываю, и рано утром молитва моя предваряет Тебя.

Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

14 ( 87-15) Для чего, Господи, отреваешь душу мою, скрываешь лице Твое от меня?

Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

15 ( 87-16) Я несчастен и истаеваю с юности; несу ужасы Твои и изнемогаю.

Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

16 ( 87-17) Надо мною прошла ярость Твоя, устрашения Твои сокрушили меня,

Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

17 ( 87-18) всякий день окружают меня, как вода: облегают меня все вместе.

më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

18 ( 87-19) Ты удалил от меня друга и искреннего; знакомых моих не видно.

Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.