1 И отвечал Иов и сказал:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 о , если бы верно взвешены были вопли мои, и вместе с ними положили на весы страдание мое!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 О но верно перетянуло бы песок морей! Оттого слова мои неистовы.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 И бо стрелы Вседержителя во мне; яд их пьет дух мой; ужасы Божии ополчились против меня.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 Р евет ли дикий осел на траве? мычит ли бык у месива своего?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 Е дят ли безвкусное без соли, и есть ли вкус в яичном белке?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 Д о чего не хотела коснуться душа моя, то составляет отвратительную пищу мою.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 О , когда бы сбылось желание мое и чаяние мое исполнил Бог!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 О , если бы благоволил Бог сокрушить меня, простер руку Свою и сразил меня!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 Э то было бы еще отрадою мне, и я крепился бы в моей беспощадной болезни, ибо я не отвергся изречений Святаго.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 Ч то за сила у меня, чтобы надеяться мне? и какой конец, чтобы длить мне жизнь мою?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 Т вердость ли камней твердость моя? и медь ли плоть моя?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 Е сть ли во мне помощь для меня, и есть ли для меня какая опора?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 К страждущему должно быть сожаление от друга его, если только он не оставил страха к Вседержителю.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 Н о братья мои неверны, как поток, как быстро текущие ручьи,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 к оторые черны от льда и в которых скрывается снег.

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 К огда становится тепло, они умаляются, а во время жары исчезают с мест своих.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 У клоняют они направление путей своих, заходят в пустыню и теряются;

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 с мотрят на них дороги Фемайские, надеются на них пути Савейские,

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 н о остаются пристыженными в своей надежде; приходят туда и от стыда краснеют.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 Т ак и вы теперь ничто: увидели страшное и испугались.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 Г оворил ли я: дайте мне, или от достатка вашего заплатите за меня;

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 и избавьте меня от руки врага, и от руки мучителей выкупите меня?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 Н аучите меня, и я замолчу; укажите, в чем я погрешил.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 К ак сильны слова правды! Но что доказывают обличения ваши?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 В ы придумываете речи для обличения? На ветер пускаете слова ваши.

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 В ы нападаете на сироту и роете яму другу вашему.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 Н о прошу вас, взгляните на меня; буду ли я говорить ложь пред лицем вашим?

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 П ересмотрите, есть ли неправда? пересмотрите, --правда моя.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 Е сть ли на языке моем неправда? Неужели гортань моя не может различить горечи?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".