1 J ob le respondió, y dijo:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 « ¡Cómo quisiera que pusieran en la misma balanza mi tormento por un lado y mi queja por el otro!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 ¡ Verían que pesan más que la arena del mar! ¡Por eso he hablado sin ton ni son!

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 E l Dios poderoso me ha clavado sus flechas, y puedo sentir su veneno penetrar en mi espíritu; ¡los terrores de Dios me tienen asediado!

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 ¿ Rebuzna el asno montés si no le falta hierba? ¿Muge el buey si no le falta pastura?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 ¿ Habrá quien coma sin sal la comida desabrida? ¿A quién le gusta la clara del huevo?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 ¡ Pues las cosas que antes no soportaba son las que ahora me alimentan!

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 » ¡Cómo quisiera que Dios me escuchara, y que me concediera lo que más anhelo!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 ¡ Cómo quisiera que Dios me quitara la vida, que descargara su mano y me hiciera morir!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 P ara mí, sería un gran consuelo morir de inmediato sin importar el dolor, pues no he renegado de su santa voluntad.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 ¿ Quién me refuerza y me mantiene de pie? He perdido la paciencia, pues desconozco mi fin.

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 ¿ Soy acaso tan duro como la roca? ¿Acaso es mi piel resistente como el bronce?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 E stoy tan débil, que no me puedo mover, y nadie viene para brindarme auxilio.

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 A l amigo que sufre se le consuela, aunque se haya olvidado del Todopoderoso.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 ¡ Pero mis impetuosos amigos me han fallado! ¡Son como las corrientes que se salen de su cauce!

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 S on como el agua turbia y congelada, que se queda cubierta por la nieve

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 p ero que con el sol se derrite y con el calor se evapora.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 S in agua, las caravanas pierden el rumbo y acaban por perderse en el desierto.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 L as caravanas de Temán y de Sabá buscaban agua y esperaban encontrarla,

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 P ero al llegar allí se quedaron pasmados; se vio frustrada su esperanza de vivir.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 ¡ Y así me han dejado ustedes a mí! ¡Al ver mi sufrimiento, se han llenado de miedo!

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 ¿ Acaso les pedí que trajeran sus bienes, y que me sacaran de mi doloroso apuro?

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 ¿ Les pedí que me libraran de mi enemigo, o que me rescataran del poder de los violentos?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 » ¡Ilústrenme, y guardaré silencio! Quiero comprender cuál es mi error.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 C uando es justa la censura, es bienvenida; pero ustedes me acusan sin razón.

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 U stedes censuran todo lo que digo, ¡pero son palabras que se lleva el viento!

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 ¡ Ustedes son capaces de vender a un huérfano, y de cavar un hoyo para enterrar a un amigo!

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 » Escúchenme, si quieren atenderme; piensen bien si soy capaz de mentirles.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 V uelvan a juzgarme, pero sin saña; reconsideren mi causa y vean si es justa.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 ¿ Acaso he hablado con malas intenciones? ¿Acaso no distingo entre el bien y el mal?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".