1 J ob retomó la palabra y dijo:

Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

2 « ¡Cómo quisiera volver a los tiempos pasados, a los días en que Dios me brindaba protección;

"Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

3 d ías en que su lámpara brillaba sobre mí, días en que a su luz andaba yo en la oscuridad,

kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

4 c uando estaba yo en la flor de mi vida y el favor de Dios reposaba en mi hogar.

siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

5 E n aquel tiempo, el Omnipotente estaba conmigo, y mis hijos estaban en derredor mío;

kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

6 m e daba entonces el lujo de chapotear en leche, y de extraer de las piedras torrentes de aceite;

kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

7 c uando salía yo a las puertas de la ciudad, me cedían un lugar para impartir justicia.

Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

8 L os jóvenes, al verme, me cedían el paso, y los ancianos me recibían de pie.

të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

9 L a gente importante se quedaba callada, y con respeto se tapaban la boca.

princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

10 A pesar de ser poderosos, guardaban silencio, como si la lengua se les quedara pegada.

zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

11 “ Bienaventurado”, me decían al escucharme, y los que me veían lo confirmaban.

veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

12 » Y es que yo atendía el clamor de los pobres, y ayudaba a los huérfanos sin protección.

sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

13 L os que estaban por morir me bendecían; a las viudas les alegraba el corazón.

Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

14 L a justicia caracterizaba mis actos; la justicia me cubría: era mi atuendo.

Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

15 P ara los ciegos, yo era sus ojos; para los cojos, yo era sus pies;

Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

16 p ara los pobres, yo era su padre; para los extranjeros, yo era su defensor.

isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

17 Y o aplacaba la furia de los malvados, y a sus víctimas las libraba de su poder.

I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

18 C reía yo que moriría en mi lecho, y que tendría muchos años de vida.

Dhe mendoja: "Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

19 C reí ser como un árbol plantado junto al agua, con verdes ramas, bañadas de rocío;

rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

20 C reí también que podría ser más rico, y que en mis manos mi poder iría en aumento.

lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time".

21 » Cuando yo hablaba, todo el mundo callaba y esperaba a escuchar mis consejos.

Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

22 N adie contradecía mis advertencias, sino que aceptaban con gusto mis razones.

Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

23 S e quedaban a la espera de mis palabras, como tierra seca en espera de las lluvias tardías.

Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

24 A penas podían creer que yo les sonriera; y no se perdían una sola de mis sonrisas.

Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

25 Y o decidía lo que tenían que hacer, y en la mesa yo ocupaba la cabecera; era como un rey al frente de su ejército, ¡como alguien que consuela a los que lloran!

Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.