1 D ios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? ¿Por qué estás tan lejos, y no vienes a salvarme? ¿Por qué no atiendes mi clamor?

Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

2 D ios mío, te llamo de día, y no me respondes; te llamo de noche, y no hallo reposo.

O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

3 T ú eres santo, tú eres rey; tú eres alabado por Israel.

Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

4 N uestros padres confiaron en ti; en ti confiaron, y tú los libraste.

Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

5 A ti clamaron, y fueron librados; en ti confiaron, y no quedaron en vergüenza.

Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

6 P ero yo soy más gusano que hombre; ¡un ser despreciable del que todos se burlan!

Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

7 L os que me ven, se burlan de mí; me hacen muecas, sacuden la cabeza, y dicen:

Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

8 « Éste puso su confianza en el Señor, ¡pues que el Señor lo salve! ¡Que venga el Señor a librarlo, ya que en él se complacía!»

duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

9 P ero eres tú quien me dio la vida, eres tú quien me infundió confianza desde que era un niño de pecho.

Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

10 A ntes de nacer fui puesto a tu cuidado; aun estaba yo en el vientre de mi madre, y tú eras ya mi Dios.

Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

11 N o te apartes de mí, que me cerca la angustia y nadie viene en mi ayuda.

Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

12 M ucha gente poderosa me rodea; son fuertes como toros de Basán.

Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

13 C omo leones feroces y rugientes, abren sus fauces, dispuestos a atacarme.

ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

14 M e voy diluyendo, como el agua; tengo todos los huesos dislocados. El corazón, dentro del pecho, se me derrite como la cera.

Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

15 T engo seca, muy seca, la garganta; la lengua se me pega al paladar; ¡me has lanzado al polvo de la muerte!

Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

16 M e ha cercado una banda de malvados; ¡me tienen rodeado, como perros! ¡Han taladrado mis manos y mis pies!

Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

17 P uedo contarme todos los huesos, mientras ellos se regodean al verme.

Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

18 E chan a la suerte mis vestidos y se los reparten por sorteo.

Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

19 P ero tú, Señor, ¡no te alejes! Tú eres mi fuerza, ¡ven pronto en mi ayuda!

Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

20 ¡ Rescata de la espada y de esos perros la única vida que tengo!

Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

21 ¡ Sálvame de las fauces de esos leones! ¡Líbrame de los cuernos de esos búfalos!

Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

22 A nunciaré tu nombre a mis hermanos; te alabaré en medio de la comunidad.

Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

23 U stedes, los que temen al Señor, ¡alábenlo! Descendientes de Jacob, ¡denle gloria! Hijos todos de Israel, ¡adórenlo!

Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

24 E l Señor no rechaza al afligido, no desprecia a los que sufren, ni esconde de ellos su rostro; cuando a él claman, les responde.

Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

25 Y o lo alabaré en medio de la comunidad, y ante los que le temen cumpliré mis promesas.

Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

26 L os pobres comerán, y quedarán satisfechos; los que buscan al Señor lo alabarán, y tendrán una larga vida.

Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

27 T odos los rincones de la tierra invocarán al Señor, y a él se volverán; ¡ante él se inclinarán todas las naciones!

Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

28 E l reinado es del Señor, y él gobierna a todas las naciones.

Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

29 T odos los poderosos de la tierra lo adorarán; todos los mortales le rendirán pleitesía, todos los que no tienen vida propia.

Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

30 L as generaciones futuras le servirán, y hablarán del Señor a la generación venidera.

Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

31 S e dirá a los que aún no han nacido que el Señor es justo en todo lo que hace.

Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.