1 Б оже мой, Боже мой, почему Ты оставил меня? Почему остаешься вдали, когда взываю о помощи?

Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

2 Б ог мой, я взываю днем – Ты не внемлешь, ночью – и нет мне успокоения.

O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

3 Т ы – Святой, восседающий на троне посреди хвалений Израиля.

Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

4 Н а Тебя уповали наши отцы, уповали, и Ты избавлял их.

Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

5 О ни взывали к Тебе и обретали спасение, на Тебя уповали и не были разочарованы.

Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

6 Я же червь, а не человек, в бесславии у людей, в презрении у народа.

Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

7 В се, кто видит меня, надо мной смеются, оскорбляют меня, головой качают:

Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

8 « Он полагался на Господа, так пусть Он избавит его, пусть спасет, раз он Ему угоден».

duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

9 Н о Ты вывел меня из утробы; Ты вложил в меня упование у груди материнской.

Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

10 С рождения я на Тебя оставлен; от чрева матери Ты – мой Бог.

Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

11 Н е будь от меня далек, ведь скорбь близка, а помощника нет.

Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

12 М ножество быков меня обступило, крепкие быки Башана меня окружили.

Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

13 Р аскрыли пасть свою на меня, как лев, что ревет, терзая добычу.

ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

14 П ролился я, как вода; все кости мои рассыпались. Сердце мое превратилось в воск и растопилось в груди.

Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

15 С ила моя иссохла, как черепок, и к нёбу прилип язык. Ты положил меня в смертный прах.

Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

16 П сы меня окружили, сборище злых меня обступило, пронзили мне руки и ноги.

Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

17 Я все свои кости могу перечесть, а они глядят и злорадствуют надо мной.

Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

18 О ни делят между собой мои одежды, бросают жребий о моем одеянии.

Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

19 Н о Ты, Господь, не будь от меня далек; сила моя, поспеши мне на помощь.

Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

20 Д ушу мою от меча избавь, защити мою жизнь от псов.

Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

21 С паси меня от львиной пасти и от рогов диких быков.

Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

22 Я возвещу Твое Имя братьям моим и посреди собрания Тебя восхвалю.

Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

23 Х валите Господа, боящиеся Его! Славьте Его, все потомки Иакова! Чтите Его, все потомки Израиля!

Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

24 В едь Он не презрел и не пренебрег скорбью страдальца. Он не скрыл от него лица Своего, но внял его крику о помощи.

Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

25 Т ебя хвалю я в большом собрании, перед боящимися Тебя я исполню свои обеты.

Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

26 Б едняки будут есть и насытятся, ищущие Господа восхвалят Его. Да живут сердца ваши вовеки!

Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

27 В се края земли вспомнят Господа и обратятся к Нему, все племена склонятся перед Ним,

Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

28 п отому что царство принадлежит Господу, Он правит народами.

Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

29 Б удут есть и склоняться перед Ним все гордецы земли. Все, кто уйдет в прах, будут Ему поклоняться, – кто не властен удержать свою жизнь.

Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

30 П отомки будут Ему служить, и грядущим поколениям расскажут о Владыке.

Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

31 П ридут и возвестят о праведности Его тем, кто родится позже, расскажут о том, что Он сотворил.

Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.