1 В от что видел Исаия, сын Амоца, об Иудее и Иерусалиме:

Fjala që Isaia, bir i Amotsit, pati si vegim lidhur me Judën dhe Jeruzalemin.

2 В последние дни гора дома Господа будет поставлена высочайшею среди гор; вознесется она над холмами, и устремятся к ней все народы.

Në ditët e fundit do të vij që mali ku ndodhet shtëpia e Zotit do të vendoset në majën e maleve dhe do të ngrihet mbi disa kodra, dhe këtu do të vershojnë tërë kombet.

3 М ногие народы пойдут и скажут: «Идем, поднимемся на Господню гору, к дому Бога Иакова. Он научит нас Своим путям, и будем ходить по Его тропам». Ведь из Сиона выйдет Закон, и слово Господне – из Иерусалима.

Shumë popuj do të vijnë duke thënë: "Ejani, të ngjitemi në malin e Zotit, në shtëpinë e Perëndisë të Jakobit; ai do të na mësojë rrugët e tij dhe ne do të ecim në shtigjet e tij". Sepse nga Sioni do të dalë ligji dhe nga Jeruzalemi fjala e Zotit.

4 О н рассудит меж племенами, разрешит тяжбы многих народов. Перекуют они мечи на плуги и копья – на серпы. Не поднимет народ на народ меча, и не будут больше учиться войне.

Ai do të sigurojë drejtësi midis kombeve dhe do të qortojë shumë popuj. Do t’i farkëtojnë shpatat e tyre duke i kthyer në plugje dhe heshtat e tyre në drapinj; një komb nuk ka për të ngritur shpatën kundër një kombi tjetër dhe nuk do të mësojnë më luftën.

5 П риди, о дом Иакова, будем ходить в свете Господнем! День Господа

O shtëpi e Jakobit, ejani dhe të ecim në dritën e Zotit!

6 Т ы отверг Свой народ, дом Иакова, ведь у них полно суеверий с Востока; они гадают, как филистимляне, и общаются с чужаками.

Sepse ti, o Zot, ke braktisur popullin tënd, shtëpinë e Jakobit, sepse janë plot me praktika lindore, ushtrojnë magjinë si Filistejtë, lidhin aleanca me bijtë e të huajve.

7 И х земля полна серебра и золота, нет числа их сокровищам. Их земля полна коней; нет числа колесницам их.

Vendi i tyre është plot me argjend dhe me ar dhe thesaret e tyre nuk kanë fund; vendi i tyre është plot me kuaj dhe qerret e tyre s’kanë të sosur.

8 И х земля полна идолов; они кланяются делам своих рук, тому, что сделали их пальцы.

Vendi i tyre është plot me idhuj; bien përmbys përpara veprës së vetë duarve të tyre, përpara atyre gjërave që kanë bërë gishtat e tyre.

9 У нижены будут люди, смирится всякий – Ты не прощай их.

Prandaj njeriu i zakonshëm përulet dhe njeriu i shquar ulet, por ti nuk i fal.

10 И ди в скалы, спрячься в прахе от страха Господа и от славы Его величия!

Hyr në shkëmb dhe fshihu në pluhurin përpara tmerrit të Zotit dhe përpara shkëlqimit të madhërisë së tij.

11 Г лаза надменного потупятся, и гордыня людская будет унижена; один лишь Господь будет возвеличен в тот день.

Vështrimi krenar i njeriut do të ulet dhe krenaria e vdekatarëve do të përulet; vetëm Zoti do të lartësohet atë ditë.

12 Г рядет день Господа Сил на все гордое и высокомерное, на все превознесенное – быть ему униженным! –

Sepse dita e Zotit të ushtrive do të vijë kundër çdo gjëje krenare dhe kryelartë dhe kundër çdo gjëje që ngrihet, për ta ulur,

13 Н а все ливанские кедры, высокие и превозносящиеся, и все башанские дубы,

kundër gjithë kedrave të Libanit, të lartë dhe të ngritur, dhe kundër të gjitha lisave të Bashanit,

14 н а все высокие горы и все превозносящиеся холмы,

kundër të gjitha maleve të larta dhe kodrave të larta;

15 н а всякую высокую башню и всякую укрепленную стену,

kundër çdo kulle shumë të lartë dhe kundër çdo muri të fortifikuar,

16 н а все таршишские корабли и на все их желанные украшения.

kundër gjithë anijeve të Tarshishit dhe kundër të gjitha gjërave të këndshme.

17 Г ордыня людская будет унижена, гордость всякого смирена; один лишь Господь будет возвеличен в тот день,

Kryelartësia e njeriut do të ulet dhe krenaria e njerëzve të shquar do të përulet; vetëm Zoti do të lartësohet atë ditë.

18 и идолы исчезнут совсем.

Idhujt do të hiqen plotësisht.

19 Л юди уйдут в трещины скал и в ямы земли от страха Господа и от славы Его величия, когда Он поднимется, чтобы сотрясти землю.

Njerëzit do të hyjnë në shpellat e shkëmbinjve dhe në guvat e tokës përpara tmerrit të Zotit dhe shkëlqimit të madhërisë së tij, kur do të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet.

20 В тот день люди бросят кротам и летучим мышам своих серебряных идолов, своих золотых идолов, которых сделали, чтобы поклоняться им,

Në këtë ditë njerëzit do t’ua hedhin minjve dhe lakuriqve të natës idhujt e tyre prej argjendi dhe idhujt e tyre prej ari, që i kanë prodhuar për t’i adhuruar,

21 и уйдут в расселины скал и в ущелья утесов от страха Господа и от славы Его величия, когда Он поднимется, чтобы сотрясти землю.

për t’u futur në të çarat e shkëmbinjve dhe në greminat e krepave para tmerrit të Zotit dhe shkëlqimit të madhërisë së tij, kur do të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet.

22 П ерестаньте надеяться на человека, чья жизнь хрупка, как его дыхание. Разве он что-то значит?

Mos kini më besim te njeri, në flegrat e të cilit nuk ka veç se një frymë; si mund të mbështetesh te ai?