1 И вновь посмотрел я и увидел все те угнетения, которые делаются под солнцем: я видел слезы угнетенных, но у них нет утешителя, сила на стороне их угнетателей, а у них нет утешителя.

Kështu u ktheva dhe mendova për gjithë shtypjen që ndodhin nën diell; dhe ja, lotët e të shtypurve, të cilët nuk kanë njeri që t’i ngushëllojë; nga ana e shtypësve të tyre ishte forca, por as ata nuk kanë njeri që t’i ngushëllojë.

2 И посчитал я, что те, кто уже умер, счастливее тех, кто еще жив.

Prandaj i konsiderova të vdekurit, ata që tashmë kanë vdekur, më të lumtur se të gjallët që jetojnë akoma;

3 Н о лучше их обоих тому, кто еще не был рожден, кто еще не видел зла, которое творится под солнцем.

por edhe më i lumtur se njera dhe tjetra palë është ai që nuk ka ekzistuar kurrë dhe ende nuk ka parë veprimet e këqija që kryhen nën diell.

4 И увидел я, что весь труд и все достижения происходят от зависти людей друг к другу. И это тоже суета, это – погоня за ветром.

Pashë gjithashtu që çdo mund dhe çdo sukses në punë ngjallin smirën njerit kundër tjetrit. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.

5 Г лупый сидит сложа руки – и слабеет от голода.

Budallai rri me duar të kryqezuara dhe ha mishin e vet.

6 Л учше одна горсть с покоем, чем две горсти с трудом и погоней за ветром. Одиночество

Vlen më tepër një grusht me pushim se sa dy grushte, me mundim, duke u përpjekur të kapësh erën.

7 И снова увидел я нечто суетное под солнцем:

Kam parë edhe një kotësi tjetër nën diell;

8 в от одинокий человек, и никого нет рядом с ним; нет у него ни сына, ни брата. Трудам его нет конца, но глаза его не насыщаются богатством. «Для кого же я тружусь, – думает он, – и почему я лишаю себя удовольствий?» Это тоже суета – несчастное дело!

dikush është krejt vetëm dhe nuk ka as bir as vëlla, megjithatë mundi i tij nuk ka të sosur dhe sytë e tij nuk janë ngopur me pasuri. Por nuk e pyet veten: "Për kë po lodhem dhe e lë veten pa asnjë të mirë?". Edhe kjo është kotësi dhe një mundim i rëndë.

9 Д воим лучше, чем одному, потому что получат хорошую награду за их труд.

Dy vlejnë më mirë se një i vetëm, sepse kanë një shpërblim të mirë për mundin e tyre.

10 Е сли один упадет, то его друг поможет ему встать. Но горе тому, кто упадет, и не будет никого, кто помог бы ему подняться!

Në fakt në se rrëzohen, njeri ngre tjetrin; por mjerë ai që është vetëm dhe rrëzohet, sepse nuk ka njeri që ta ngrerë!

11 И если двое лягут вместе, им будет тепло. Но как согреться одному?

Kështu gjithashtu në se dy veta flenë bashkë, ata kanë mundësi të ngrohen; por ai që është vetëm si do t’ia bëjë të ngrohet?

12 Х отя одного и можно одолеть, двое смогут защититься. Веревка, свитая из трех нитей, не скоро порвется. Возвышение – суетно

Në rast se dikush mund të mposhtë atë që është vetëm, dy veta mund t’i rezistojnë; një litar tresh nuk këputet aq shpejt.

13 Л учше бедный, но мудрый юноша, чем старый, но глупый царь, который уже не прислушивается к советам.

Éshtë më mirë një i ri i varfër dhe i urtë se sa një mbret plak dhe budalla, që nuk di më të pranojë qortime.

14 Ю ноша вышел из темницы, чтобы стать царем, хотя он и родился бедным в своем царстве.

Sepse i riu ka dalë nga burgu për të mbretëruar, megjithëse kishte lindur i varfër në mbretërinë e tij.

15 Я увидел, что все, кто жил и ходил под солнцем, последовали за юношей – преемником царя.

I pashë tërë të gjallët që ecnin nën diell për t’u bashkuar me të riun, që shkon të zërë vendin e tjetrit.

16 Н е было числа народу, что был на его стороне. Но тем, кто родился позже, не был угоден преемник. Это тоже суета, это – погоня за ветром.

Ishte i panumërt gjithë populli, gjithë ata që kishin qenë para tyre. Megjithatë ata që do të vijnë më pas nuk do të jenë të kënaqur prej tij! Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.