1 О ни переправились на другую сторону моря, к земле герасинцев.

Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.

2 К ак только Иисус вышел из лодки, навстречу Ему из могильных пещер выскочил человек, одержимый нечистым духом.

Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,

3 Ч еловек этот жил в могильных пещерах, и никто не мог связать его даже цепями:

i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.

4 е го уже много раз сковывали по рукам и ногам, но он каждый раз разрывал цепи и разбивал кандалы на ногах. Никто не мог усмирить его.

Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.

5 Д нем и ночью он бродил среди могил и по горам и с диким криком бил себя камнями.

Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.

6 У видев Иисуса издалека, он подбежал к Нему, поклонился

Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,

7 и закричал изо всех сил: – Что Ты от меня хочешь, Иисус, Сын Всевышнего Бога? Заклинаю Тебя Богом, не мучь меня, –

dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”;.

8 п отому что Иисус говорил ему: «Выйди, нечистый дух, из этого человека».

Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!.”

9 И исус спросил: – Как тебя зовут? – Меня зовут Легион, – ответил он, – потому что нас много.

Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?.” Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë.”

10 И он настойчиво умолял Иисуса не выгонять их из тех мест.

Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.

11 А там у горы в это время паслось большое стадо свиней,

Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.

12 и нечистые духи попросили Иисуса: – Позволь нам войти в этих свиней.

Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta.”

13 И исус позволил, и нечистые духи, выйдя из человека, вошли в свиней. Все стадо, около двух тысяч голов, тут же ринулось с обрыва в озеро и утонуло в нем.

Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

14 А свинопасы побежали и рассказали о случившемся в городе и в окрестностях. Сбежался народ посмотреть, что произошло.

Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.

15 П одойдя к Иисусу, они увидели, что бывший одержимый, в котором был легион демонов, сидит одетый и в здравом уме, и они испугались.

Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.

16 О чевидцы же рассказали им, как все произошло с одержимым и со свиньями.

Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.

17 Т огда местные жители стали просить Иисуса покинуть их края.

Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.

18 К огда Иисус садился в лодку, то человек, который был одержим демонами, стал просить, чтобы Он взял его с Собой,

Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;

19 н о Иисус отказался. – Ступай домой к своим родным, – сказал Он ему, – и расскажи им, что сделал для тебя Господь, и какую милость Он к тебе проявил.

por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty.”

20 Т от пошел и стал рассказывать в Десятиградии о том, что сделал для него Иисус. Его рассказ приводил всех в изумление. Господство Иисуса над болезнью и смертью (Мат. 9: 18-26; Лк. 8: 41-56)

Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.

21 К огда Иисус переправился в лодке обратно на другую сторону озера, вокруг Него на берегу собралась большая толпа.

Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

22 Т ут пришел Иаир, один из начальников синагоги. Он, увидев Иисуса, пал к Его ногам

Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,

23 и стал умолять: – Моя маленькая дочь умирает, приди и возложи на нее руки, чтобы она исцелилась и осталась жива.

dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!.”

24 И исус пошел с ним, а за Иисусом следовала большая толпа и теснила Его со всех сторон.

Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.

25 Т ам была женщина, двенадцать лет страдавшая кровотечением.

Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh

26 О на натерпелась от многих врачей, истратила на лечение все, что у нее было, но не получила никакой помощи; напротив, ей становилось все хуже.

dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

27 О на слышала об Иисусе, и поэтому она подошла сзади к Нему сквозь толпу и прикоснулась к Его одежде.

kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,

28 « Если я хоть к одежде Его прикоснусь, то выздоровею», – говорила она.

sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem.”

29 Е е кровотечение сразу же остановилось, и она почувствовала, что исцелена.

Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.

30 А Иисус мгновенно почувствовал, что из Него вышла сила. Он обернулся в толпе и спросил: – Кто прикоснулся к Моей одежде?

Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?

31 У ченики ответили Ему: – Ты же видишь, что толпа теснит Тебя со всех сторон. Что же Ты спрашиваешь, кто к Тебе прикоснулся?

Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?.”

32 Н о Иисус обводил толпу взглядом, чтобы увидеть ту, которая это сделала.

Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

33 Ж енщина, дрожа от страха и зная, что с ней произошло, подошла, упала к Его ногам и рассказала всю правду.

Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.

34 И исус сказал ей: – Дочь Моя, твоя вера спасла тебя! Ступай с миром и будь здорова от своего недуга.

Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!.”

35 П ока Иисус еще говорил, пришли люди из дома начальника синагоги и передали: – Твоя дочь умерла, зачем еще беспокоить Учителя?

Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?.”

36 Н о Иисус, не обращая внимания на их слова, сказал начальнику синагоги: – Не бойся, только верь!

Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!.”

37 О н не позволил идти с Ним никому, кроме Петра, Иакова и Иоанна, брата Иакова.

Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.

38 К огда они подошли к дому начальника, Он увидел смятение. Люди плакали и причитали.

Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.

39 И исус вошел в дом и спросил их: – Почему вы так скорбите и плачете? Девочка не умерла, она спит.

Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle.”

40 Н ад Ним начали смеяться. Но Иисус велел всем выйти, а Сам с отцом и матерью девочки и своими спутниками вошел в комнату, где она лежала.

Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.

41 В зяв ее за руку, Иисус сказал: – Талита, кум! (Что значит: «Девочка, говорю тебе: встань!»)

E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi,” që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!.”

42 Д евочка сразу встала и начала ходить (ей было лет двенадцать). Все были сильно удивлены.

Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

43 Н о Иисус строго наказал им, чтобы никто не узнал о случившемся, а девочку велел покормить.

Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.