1 Ж елая показать ученикам, что следует всегда молиться и не унывать, Иисус рассказал им такую притчу.

Pastaj u tha atyre edhe një shëmbëlltyrë, për të treguar se duhet të lutemi vazhdimisht pa u lodhur,

2 – В одном городе был судья, который не боялся Бога и не стыдился людей.

duke thënë: “Në një qytet ishte një gjykatës që nuk kishte frikë nga Perëndia dhe nuk kishte respekt për njeri.

3 В том же городе жила вдова, которая постоянно ходила к нему и умоляла: «Защити меня от моего противника».

Tani po në atë qytet ishte një grua e ve që shkonte tek ai duke thënë: Ma jep të drejtën para kundërshtarit timm".

4 Н екоторое время судья ей отказывал, но в конце концов решил: «Пусть я Бога не боюсь и с людьми не считаюсь,

Për një farë kohe ai nuk deshi ta bënte, por pastaj tha me vete: Megjithse nuk kam frikë nga Perëndia dhe s’kam respekt për asnjeri,,

5 н о так как эта вдова постоянно надоедает мне, то я разрешу ее тяжбу, иначе она замучит меня своими просьбами».

duke qenë se kjo grua e ve po vazhdon të më mërzitë, do t’ia jap të drejtën, sepse, duke më ardhur vazhdimisht, do të më rraskapitë".”

6 И Господь сказал: – Слышите, что сказал несправедливый судья?

Dhe Zoti tha: “Dëgjoni ç’thotë gjykatësi i padrejtë.

7 Т ак неужели Бог не защитит Своих избранных, которые взывают к Нему день и ночь? Неужели Он будет медлить с помощью?

Vallë Perëndia nuk do të marrë hak për të zgjedhurit e tij që i këlthasin atij ditë e natë? A do të vonojë, vallë, të ndërhyjë në favor të tyre?

8 Г оворю вам: Он без промедления защитит их. Но когда Сын Человеческий придет, то найдет ли Он веру на земле? Притча о фарисее и сборщике налогов

Po, unë ju them se ai do t’ua marrë hakun së shpejti. Po kur të vijë Biri i njeriut, a do të gjejë besim mbi tokë?.”

9 Т ем, кто был уверен в собственной праведности и с презрением смотрел на других, Иисус рассказал такую притчу:

Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.

10 – Два человека пришли во двор храма помолиться. Один из них был фарисей, а другой – сборщик налогов.

“Dy njerëz u ngjitën në tempull për t’u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.

11 Ф арисей, встав, молился о себе так: «Боже, благодарю Тебя, что я не такой, как другие люди: воры, мошенники, неверные супруги или как этот сборщик налогов.

Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: "O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.

12 Я пощусь два раза в неделю и даю десятину со всякого дохода».

Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam".

13 А сборщик налогов, стоя вдали, не смел даже глаз к небу поднять, но бил себя в грудь и говорил: «Боже, будь милостив ко мне, грешнику».

Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t’i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: "O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit".

14 Г оворю вам, что именно этот человек пошел домой оправданным перед Богом, а не первый. Потому что каждый, возвышающий себя, будет унижен, а каждый принижающий себя будет возвышен. Иисус благословляет детей (Мат. 19: 13-15; Мк. 10: 13-16)

Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet.”

15 К Иисусу приносили даже младенцев, чтобы Он прикоснулся к ним и благословил. Ученики же, увидев это, не подпускали их.

I prunë edhe disa fëmijë të vegjël që t’i prekte; por dishepujt, kur panë këtë, i qortuan.

16 Н о Иисус подозвал их к Себе и сказал: – Пусть дети приходят ко Мне, не запрещайте им, потому что Царство Бога принадлежит таким, как они.

Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.

17 Г оворю вам истину: кто не примет Божье Царство, как ребенок, тот не войдет в него. Разговор Иисуса с богатым начальником (Мат. 19: 16-29; Мк. 10: 17-30)

Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje.”

18 О дин начальник спросил Его: – Благой Учитель, что мне делать, чтобы наследовать вечную жизнь?

Një nga krerët e pyeti duke thënë: “Mësues i mirë, ç’duhet të bëj për të trashëguar jetën e përjetshme?.”

19 – Почему ты называешь Меня благим? – ответил Иисус. – Никто не благ, кроме одного Бога.

Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.

20 Т ы знаешь заповеди: «не нарушай супружескую верность», «не убивай», «не кради», «не давай ложных свидетельств», «почитай отца и мать».

Ti i njeh urdhërimet: "Mos shkel kurorën, mos vrit, mos vidh, mos thuaj dëshmi të rrem, ndero atin tënd dhe nënën tënde".”

21 – Все это я соблюдаю еще с дней моей юности, – сказал он.

Dhe ai tha: “Të gjitha këto i kam zbatuar që nga rinia.”

22 У слышав это, Иисус сказал ему: – Одного тебе еще не хватает. Продай все, что у тебя есть, и раздай деньги бедным, и тогда у тебя будет сокровище на небесах. Потом приходи и следуй за Мной.

Si e dëgjoi, Jezusi i tha: “Të mungon akoma një gjë: shit gjithçka që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja e më ndiq.”

23 К огда начальник услышал это, он опечалился, потому что был очень богат.

Por ai, kur i dëgjoi këto gjëra, u trishtua shumë, sepse ishte shumë i pasur.

24 И исус посмотрел на него и сказал: – Как трудно богатым войти в Божье Царство!

Atëherë Jezusi, kur pa se ai ishte trishtuar shumë, tha: “Sa është e vështirë për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!

25 Л егче верблюду пройти сквозь игольное ушко, чем богатому войти в Божье Царство.

Sepse është më lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës, sesa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.”

26 Т е, кто это слышал, спросили: – Кто же тогда вообще может быть спасен?

Dhe ata që e dëgjonin thanë: “Po kush, pra, mund të shpëtohet?.”

27 И исус ответил: – Невозможное человеку возможно Богу.

Por ai tha: “Gjëra të pamundshme për njerëzit janë të mundshme për Perëndinë.”

28 Т огда Петр сказал: – Вот, мы оставили все, что у нас было, и пошли за Тобой!

Pastaj Pjetri tha: “Ja, ne kemi lënë çdo gjë dhe të kemi ndjekur.”

29 И исус сказал им: – Говорю вам истину: каждый, кто оставил дом или жену, или братьев, или родителей, или детей ради Божьего Царства,

Dhe ai u tha atyre: “Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllezërit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,

30 п олучит во много раз больше в этой жизни, а в будущем – жизнь вечную. Иисус в третий раз говорит о Своей смерти и воскресении (Мат. 20: 17-19; Мк. 10: 32-34)

që të mos marrë shumëfish në këtë kohë, dhe në kohën e ardhshme jetën e përjetshme.”

31 И исус отвел двенадцать учеников в сторону и сказал им: – Вот, мы восходим в Иерусалим, и там исполнится все, написанное пророками о Сыне Человеческом.

Pastaj i mori me vete të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe të gjitha ato që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushen.

32 О н будет отдан язычникам, те будут глумиться над Ним, унижать Его, плевать в Него,

Ai, pra, do t’u dorëzohet paganëve, do të fyhet e do të poshtërohet dhe do ta pështyjnë.

33 б ичевать и затем убьют. Но на третий день Он воскреснет.

Dhe, pasi ta fshikullojnë, do ta vrasin, por ai do të ringjallet të tretën ditë.”

34 У ченики ничего из этого не поняли; все, что Он сказал, было для них закрыто, и они не догадывались, что Он имел в виду. Иисус исцеляет слепого нищего (Мат. 20: 29-34; Мк. 10: 46-52)

Por ata nuk morën vesh asgjë nga të gjitha këto: këto fjalë për ta ishin fshehtësi dhe ata nuk kuptonin ato që u ishin thënë.

35 К огда Иисус подходил к Иерихону, у дороги сидел слепой и просил милостыню.

Tani ndërsa ai po i afrohej Jerikos, një i verbër ishte ulur përgjatë rrugës dhe po lypte;

36 У слышав, что мимо идет толпа, он спросил, что происходит.

dhe kur dëgjoi se po kalonte turma, pyeti çfarë ishte;

37 – Идет Иисус из Назарета, – сказали ему.

iu përgjigjën se po kalonte Jezusi nga Nazareti.

38 Т огда слепой закричал: – Иисус, Сын Давида! Сжалься надо мной!

Atëherë ai bërtiti duke thënë: “O Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua.”

39 Т е, что шли впереди, стали говорить, чтобы он замолчал, но слепой кричал еще громче: – Сын Давида, сжалься надо мной!

Ata që ecnin përpara i bërtitën të heshtte, por ai bërtiste edhe më fort: “O Bir i Davidit: ki mëshirë për mua.”

40 И исус остановился и велел, чтобы этого человека подвели к Нему. Когда тот подошел, Иисус спросил его:

Atëherë Jezusi ndaloi dhe urdheroi t’ia sillnin dhe, kur ai iu afrua, e pyeti

41 – Что ты хочешь, чтобы Я сделал для тебя? – Господи, я хочу видеть, – ответил слепой.

duke thëne: “Çfarë dëshiron të bëj për ty?.” Dhe ai tha: “Zot, të rimarr dritën e syve.”

42 И исус сказал ему: – Прозри! Твоя вера исцелила тебя!

Dhe Jezusi i tha: “Rimerr dritën e syve, Besimi yt të shëroi.”

43 С лепой сразу же обрел зрение и пошел за Иисусом, славя Бога. И весь народ, увидев это, восхвалял Бога.

Në çast rimori dritën e syve dhe e ndiqte duke përlëvduar Perëndinë; dhe gjithë populli, kur pa këtë, i dha lavdi Perëndisë.