1 П осле этого Иисус переправился на другую сторону Галилейского, или, как его еще называют, Тибериадского озера.

Pas këtyre gjërave, Jezusi kaloi përtej detit të Galilesë, domethënë të Tiberiadës.

2 З а Ним последовало множество людей, потому что они видели знамения, которые Иисус творил, исцеляя больных.

Dhe një turmë e madhe e ndiqte, sepse shikonte shenjat që ai bënte mbi të lënguarit.

3 И исус поднялся на склон горы и сел там со Своими учениками.

Por Jezusi u ngjit mbi malin dhe atje u ul me dishepujt e tij.

4 П риближалось время иудейской Пасхи.

Dhe Pashka, festa e Judenjve ishte afër.

5 К огда Иисус поднял глаза и увидел множество людей, идущих к Нему, Он сказал Филиппу: – Где бы нам купить хлеба, чтобы накормить этих людей?

Jezusi, pra, i ngriti sytë dhe, duke parë se një turmë e madhe po vinte tek ai, i tha Filipit: “Ku do të blejmë bukë që këta të mund të hanë?.”

6 О н спросил это для того, чтобы испытать Филиппа, а Сам Он уже знал, что будет делать.

Por ai e thoshte këtë për ta vënë në provë, sepse ai e dinte ç’do të bënte.

7 Ф илипп ответил: – Если купить хлеба и на двести динариев, то этого не хватит даже, чтобы раздать каждому по кусочку!

Filipi iu përgjigj: “Dyqind denarë bukë nuk do të mjaftojnë për ata, që secili prej tyre mund të ketë një copë.”

8 Д ругой Его ученик, брат Симона Петра, Андрей, сказал:

Andrea, i vëllai i Simon Pjetrit, një nga dishepujt e tij, i tha:

9 – Тут есть мальчик, у которого пять ячменных хлебов и две рыбки, но разве этого хватит на всех?

“Këtu është një djalosh që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq të vegjël; por ç’janë këto për aq njerëz?.”

10 И исус сказал: – Велите людям возлечь. Там было много травы, и все возлегли на траву. Одних только мужчин присутствовало около пяти тысяч.

Dhe Jezusi tha: “Bëjini njerëzit të ulen!.” Por në atë vend kishte shumë bar. Njerëzit, pra, u ulën dhe ishin në numër rreth pesë mijë.

11 И исус взял хлебы, поблагодарил за них Бога и раздал возлежавшим, так что каждый брал, сколько хотел. То же самое Он сделал и с рыбой.

Pastaj Jezusi mori bukët dhe, pasi falenderoi, ua ndau dishepujve dhe dishepujt njerëzve të ulur; të njëjtën gjë bënë edhe me peshqit, aq sa deshën.

12 К огда все наелись, Он сказал Своим ученикам: – Соберите оставшиеся куски, чтобы ничего не пропало.

Dhe mbasi ata u ngopën, Jezusi u tha dishepujve të vet: “Mblidhni copat që tepruan, që të mos shkojë dëm asgjë.”

13 О ни собрали и наполнили двенадцать корзин тем, что осталось у тех, кто ел от пяти ячменных хлебов.

I mblodhën, pra, dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copa nga ato pesë bukë prej elbi që u tepruan atyre që kishin ngrënë.

14 К огда люди увидели это знамение, сотворенное Иисусом, они начали говорить: – Он точно Тот Пророк, Который должен прийти в мир.

Atëherë njerëzit, kur panë shenjën që bëri Jezusi, thanë: Me të vërtetë ky është profeti, që duhet të vijë në botë.”

15 И исус понял, что они хотят насильно поставить Его царем, и поэтому снова ушел на гору один. Иисус идет по воде (Мат. 14: 22-33; Мк. 6: 45-51)

Por Jezusi, duke ditur se po vinin ta kapnin për ta bërë mbret, u tërhoq përsëri mbi malin, fill i vetëm.

16 К огда наступил вечер, ученики Иисуса спустились к озеру

Kur u ngrys, dishepujt e tij zbritën drejt detit.

17 и , сев в лодку, поплыли через озеро в Капернаум. Было уже темно, а Иисуса все не было.

Hipën në barkë dhe shkuan përtej detit, drejt Kapernaumit; tashmë ishte errët dhe Jezusi ende nuk kishte ardhur tek ata.

18 О зеро разбушевалось, так как подул сильный ветер.

Deti ishte i trazuar, sepse frynte një erë e fortë.

19 П роплыв около двадцати пяти или тридцати стадий, они увидели Иисуса, идущего по воде и приближающегося к лодке. Ученики испугались.

Dhe pasi kishin vozitur rreth njëzet e pesë ose tridhjetë stade, panë Jezusin që po ecte mbi det dhe po i afrohej barkës dhe patën frikë.

20 – Это Я, не бойтесь, – сказал Иисус.

Por ai u tha atyre: “Jam unë, mos druani!.”

21 О ни хотели взять Его в лодку, и лодка в тот же момент оказалась уже у берега, к которому они плыли. Иисус – истинный хлеб с небес

Ata, pra, deshnin ta merrnin në barkë, dhe menjëherë barka u bregëzua në atë vend ku ishin drejtuar.

22 Н а следующий день народ, оставшийся на противоположном берегу озера, вспомнил, что там была только одна лодка. Они знали, что Иисус не садился в эту лодку вместе со Своими учениками и что ученики отправились одни.

Të nesërmen turma, që kishte mbetur në bregun tjetër të detit, pa se atje nuk kishte tjetër përveç një barke të vogël, në të cilën kishin hipur dishepujt e Jezusit, dhe që ai nuk kishte hipur me ta, dhe që dishepujt e tij ishin nisur vetëm;

23 К берегу подошли потом другие лодки из Тибериады и тоже пристали там, где народ ел хлеб после того, как Господь произнес благодарственную молитву.

ndërkaq kishin ardhur barka të tjera nga Tiberiada, afër vendit ku kishin ngrënë bukë, pasi Zoti kishte falënderuar.

24 К огда люди обнаружили, что ни Иисуса, ни Его учеников там нет, они сели в лодки и отправились в Капернаум искать Иисуса.

Turma, kur pa se Jezusi nuk ishte më atje dhe as dishepujt e tij, hipi edhe ajo nëpër barka dhe erdhi në Kapernaum, duke kërkuar Jezusin.

25 О ни нашли Его на противоположном берегу и спросили: – Рабби, когда Ты сюда пришел?

Kur e gjetën përtej detit i thanë: “Mësues, kur erdhe këtu?”

26 И исус ответил: – Говорю вам истину, вы ищете Меня не потому, что видели знамения, а потому, что ели хлеб и наелись досыта.

Jezusi u përgjigj dhe tha: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se ju më kërkoni jo pse patë shenja, por sepse keni ngrënë nga bukët dhe keni qenë të ngopur.

27 З аботьтесь не о временной пище, а о пище, дающей жизнь вечную, которую Сын Человеческий даст вам. На Нем печать Отца, Бога.

Mos punoni për ushqimin që prishet, por për ushqimin që mbetet për jetë të përjetshme, të cilin do t’jua japë Biri i njëriut, sepse mbi të Ati, domethënë Perëndia, vuri vulën e tij.”

28 О ни спросили: – Что же нам делать, чтобы творить дела, угодные Богу?

Atëherë e pyetën: “Çfarë duhet të bëjmë për të kryer veprat e Perëndisë?.”

29 И исус ответил: – Дело, угодное Богу, – это верить в Того, Кого Он послал.

Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “Kjo është vepra e Perëndisë: të besoni në atë që ai ka dërguar.”

30 О ни спросили: – Какое знамение Ты мог бы нам показать, чтобы мы поверили Тебе? Что Ты можешь сделать?

Atëherë ata i thanë: “Çfarë shenjë bën ti, pra, që ne ta shohim e ta besoj-më? Ç’vepër po kryen?

31 Н апример, отцы наши ели манну в пустыне, как об этом написано: «Он дал им хлеб с небес».

Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, siç është shkruar: "Ai u dha të hanë bukë nga qielli".”

32 И исус сказал им: – Говорю вам истину, это не Моисей дал вам хлеб с небес, а Мой Отец дает вам истинный хлеб с небес.

Atëherë Jezusi u tha atyre: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se jo Moisiu jua ka dhënë bukët nga qielli, por Ati im ju jep bukën e vërtetë nga qielli.

33 П отому что хлеб Божий – это Тот, Кто приходит с небес и дает миру жизнь.

Sepse buka e Perëndisë është ai që zbret nga qielli dhe i jep jetë botës.”

34 Т огда они стали просить Его: – Господин, давай нам всегда такой хлеб.

Atëhere ata i thanë: “Zot, na jep gjithmonë atë bukë.”

35 И исус сказал: – Я Сам и есть хлеб жизни. Кто приходит ко Мне, тот никогда не останется голодным, и кто верит Мне, тот не будет испытывать жажды.

Dhe Jezusi u tha atyre: “Unë jam buka e jetës; kush vjen tek unë nuk do të ketë më kurrë uri dhe kush beson në mua, nuk do të ketë më kurrë etje.

36 Н о как Я уже говорил вам, вы видели Меня и все равно не верите.

Por unë jua thashë: ju më keni parë, por nuk besoni.

37 В се, кого Отец дал Мне, непременно придут ко Мне, и кто придет ко Мне, того Я никогда не прогоню.

Gjithçka që më jep Ati do të vijë tek unë; dhe atë që vjen tek unë, unë nuk do ta nxjerr jashtë kurrë,

38 В едь Я пришел с небес не для того, чтобы делать то, что Сам хочу, но чтобы исполнять волю Того, Кто послал Меня.

sepse unë kam zbritur nga qielli jo për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më ka dërguar.

39 А воля Пославшего Меня заключается в том, чтобы Я не потерял никого из тех, кого Он Мне дал, но чтобы в последний День Я воскресил их.

Ky është vullneti i Atit që më ka dërguar: që unë të mos humbas asgjë nga të gjitha ato që ai më ka dhënë, por t’i ringjall në ditën e fundit.

40 В оля Моего Отца заключается в том, чтобы каждый, кто видит Сына и верит в Него, имел жизнь вечную, и Я воскрешу его в последний День. Иудеи противоречат Иисусу

Ky, pra, është vullneti i atij që më ka dërguar: që kushdo që sheh Birin dhe beson në të, të ketë jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.”

41 Б ывших там иудеев разозлило то, что Иисус сказал: «Я хлеб, пришедший с небес».

Judenjtë, pra, murmurisnin për të, sepse kishte thënë: “Unë jam buka që zbriti nga qielli,”

42 О ни говорили: – Разве Он не Иисус, сын Иосифа? Мы же знаем и отца Его, и мать! Как Он может говорить: «Я пришел с небес»?

dhe thoshnin: “Vallë, a nuk është ky Jezusi, biri i Jozefit, të cilit ia njohim babanë dhe nënën? Si thotë, pra, ky: "Unë zbrita nga qielli"?.”

43 И исус сказал: – Не возмущайтесь.

Atëherë Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “Mos murmurisni midis jush.

44 Н икто не может прийти ко Мне, если Отец, Который послал Меня, не привлечет его, и Я воскрешу его в последний День.

Askush nuk mund të vijë tek unë, po qe se Ati që më ka dërguar nuk e tërheq dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

45 У пророков записано: «Они будут все научены Богом». Каждый, кто слушает Отца и учится у Него, приходит ко Мне.

Në profetët është shkruar: "Të gjithë do të jenë të mësuar nga Perëndia". Çdo njeri, pra, që ka dëgjuar dhe mësuar nga Ati, vjen tek unë.

46 Н о никто не видел Отца, кроме Пришедшего от Бога, только Он видел Отца.

Jo s’e ka parë ndonjë Atin, përveç atij që është nga Perëndia; ky e ka parë Atin.

47 Г оворю вам истину: тот, кто верит в Меня, имеет жизнь вечную.

Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush beson në mua ka jetë të përjetshme.

48 Я – хлеб жизни.

Unë jam buka e jetës.

49 В аши праотцы ели манну в пустыне и все же умерли.

Etërit tuaj hëngrën manën në shkretirë dhe vdiqën.

50 Н о этот хлеб, сходящий с небес, таков, что человек, который ест его, не умрет.

Kjo është buka që zbret nga qielli, që një mund të hajë e të mos vdesë.

51 Я – живой хлеб, пришедший с небес. Кто ест этот хлеб, тот будет жить вечно. Этот хлеб – тело Мое, которое Я отдаю ради жизни мира.

Unë jam buka e gjallë që zbriti nga qielli; nëse një ha nga kjo bukë do të jetojë përjetë; buka që unë do të jap është mishi im, që unë do ta jap për jetën e botës.”

52 Т огда между иудеями начался спор: – Как это Он может дать нам Свое тело, чтобы мы его ели?!

Atëherë Judenjtë filluan të diskutojnë njeri me tjetrin duke thënë: “Si mundet ky të na japë të hamë mishin e tij?.”

53 И исус сказал им: – Говорю вам истину: если вы не будете есть тела Сына Человеческого и не будете пить Его крови, то в вас не будет и жизни.

Prandaj Jezusi u tha atyre: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se, po të mos hani mishin e Birit të njeriut dhe të mos pini gjakun e tij, nuk keni jetën në veten tuaj.

54 К аждый, кто ест тело Мое и пьет кровь Мою, имеет жизнь вечную, и Я воскрешу его в последний День,

Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të përjetshme, dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

55 п отому что тело Мое – это истинная пища, и кровь Моя – это истинное питье.

Sepse mishi im është me të vërtetë ushqim dhe gjaku im është me të vërtetë pije.

56 Т от, кто ест тело Мое и кто пьет кровь Мою, тот находится во Мне, и Я в нем.

Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, mbetet në mua dhe unë në të.

57 К ак живой Отец послал Меня и как Я живу благодаря Отцу, так и тот, кто питается Мной, будет жить благодаря Мне.

Sikurse Ati i gjallë më ka dërguar dhe unë jetoj për shkak të Atit, ashtu edhe ai që më ha mua do të jetojë edhe ai për shkakun tim.

58 Х леб этот пришел с небес, и он не таков, как тот, который ели ваши праотцы, которые умерли. Но тот, кто питается этим хлебом, будет жить вечно.

Kjo është buka që zbriti nga qielli; nuk është si mana që hëngrën etërit tuaj dhe vdiqën; kush ha këtë bukë do të jetojë përjetë.”

59 И исус сказал это, когда учил в синагоге в Капернауме. Некоторые из учеников оставляют Иисуса

Këto gjëra tha Jezusi në sinagogë, duke mësuar në Kapernaum.

60 М ногие из Его учеников, услышав это, говорили: – Это какое-то непонятное учение, и кто только может его слушать?

Kur i dëgjuan këto, shumë nga dishepujt e tij thanë: “Kjo e folur është e rëndë, kush mund ta kuptojë?.”

61 И исус понял, что Его ученики остались недовольны Его словами, и сказал им: – Вас это задевает?

Por Jezusi, duke e ditur në vetvete se dishepujt e vet po murmurisnin për këtë, u tha atyre: “Kjo ju skandalizon?

62 А что, если вы увидите Сына Человеческого поднимающимся туда, где Он был раньше?

Ç’do të ishte po ta shihnit, pra, Birin e njeriut duke u ngjitur atje ku ishte më parë?

63 Д ух дает жизнь, человеку это не под силу. Слова, которые Я вам говорил, – это дух и жизнь.

Éshtë Fryma që jep jetë; mishi nuk vlen asgjë; fjalët që po ju them janë frymë dhe jetë.

64 Н о некоторые из вас не верят. (Иисус ведь с самого начала знал, кто не верит и кто предаст Его.)

Por janë disa midis jush që nuk besojnë”; në fakt Jezusi e dinte që në fillim kush ishin ata që nuk besonin, dhe kush ishte ai që do ta tradhtonte;

65 О н продолжал: – Поэтому Я говорил вам, что никто не сможет прийти ко Мне, если ему это не будет дано Отцом.

dhe thoshte: “Për këtë arsye ju thashë se askush nuk mund të vijë tek unë, nëse nuk i është dhënë nga Ati im.”

66 Т огда многие из Его учеников оставили Его и больше не ходили с Ним.

Që nga ai moment shumë nga dishepujt e vet u tërhoqën dhe nuk shkuan më me të.

67 – Не хотите ли и вы Меня оставить? – спросил Он двенадцать.

Atëherë Jezusi u tha të dymbëdhjetëve: “A doni edhe ju të largoheni?.”

68 С имон Петр ответил: – Господи, к кому нам еще идти? У Тебя слова вечной жизни.

Dhe Simon Pjetri iu përgjigj: “Zot, te kush të shkojmë? Ti ke fjalë jete të përjetshme.

69 М ы верим и знаем, что Ты – Святой Божий.

Ne kemi besuar dhe kemi njohur se ti je Krishti, Biri i Perëndisë të gjallë.”

70 И исус ответил: – Не Я ли избрал вас, всех двенадцать? И все же один из вас – дьявол!

Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk ju kam zgjedhur unë ju të dymbëdhjetët? E një prej jush është një djall.”

71 О н имел в виду Иуду, сына Симона Искариота, который хоть и был одним из двенадцати, в будущем предал Его.

Por ai fliste për Judë Iskariotin, birin e Simonit, sepse ky kishte për ta tradhtuar, ndonëse ishte një nga të dymbëdhjetët.