1 В оистину Бог благ к Израилю, к чистым сердцем!
Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
2 А мои ноги едва не поскользнулись, стопы мои чуть не потеряли опору,
Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
3 п отому что я позавидовал надменным, увидев процветание нечестивых.
Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
4 Н ет им страданий; они полны здоровья и силы.
Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
5 О ни свободны от тягот человеческих, и трудностей людских они не знают.
Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
6 И поэтому гордость – их ожерелье, а жестокость – их одеяние.
Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
7 В ылезли от тучности глаза их; их тщеславие не знает границ.
Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
8 С лова их полны издевательства и злобы, и в своей надменности угрожают насилием.
Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
9 О ткрывают уста свои против небес, и слова их расхаживают по земле.
E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
10 П отому к ним же обращается Его народ и пьет слова их, как воду из полной чаши.
Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
11 О ни говорят: «Как узнает Бог? Есть ли знание у Всевышнего?»
dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".
12 Т аковы нечестивые: они всегда беззаботны и умножают свое богатство.
Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
13 Т ак не напрасно ли я хранил сердце свое в чистоте и омывал руки свои в невинности?
Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
14 Ц елый день я подвергался мучениям и был наказан каждое утро.
Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
15 Н о если бы я решил, что буду рассуждать так, то предал бы детей Твоих.
Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu," ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
16 К огда я пытался все это понять, то мне это казалось слишком трудным,
Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
17 п ока я не вошел в святилище Бога и не понял конца их.
Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
18 И стинно, на скользких путях Ты ставишь их и предаешь их полному разрушению.
Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
19 К ак неожиданно они истреблены, погибают от ужаса!
Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
20 К ак сновидение исчезает при пробуждении, так Ты, Владыка, восстав, презришь их образ.
Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
21 К огда мое сердце наполняла горечь и терзалась моя душа,
Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
22 я был невежествен и не понимал; как неразумное животное я был пред Тобою.
unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
23 И все же я всегда с Тобою: Ты держишь меня за правую руку;
Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
24 Т ы руководишь мною Своим советом и потом к славе поведешь меня.
Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
25 К то есть у меня на небесах, кроме Тебя? И на земле я ничего, кроме Тебя, не желаю.
Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
26 О слабевает моя плоть и мое сердце, но Бог – твердыня сердца моего и часть моя навсегда.
Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
27 Т е, кто далеки от Тебя погибнут, Ты губишь всех, кто неверен Тебе.
Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
28 А для меня благо приближаться к Богу; Владыку Господа я сделал своим убежищем. Я возвещу о всех делах Твоих.
Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.