Иеремия 14 ~ Jeremia 14

picture

1 В от слово Господне о засухе, которое было Иеремии:

Fjala e Zotit që iu drejtua Jeremias me rastin e thatësirës:

2 Плачет Иудея, томятся ее врата; люди скорбно сидят на земле, и воплем исходит Иерусалим.

"Juda është në zi dhe portat e qyteteve të saj lëngojnë; mbajnë zi për vendin dhe britma e Jeruzalemit ngjitet deri në qiell.

3 З нать посылает своих слуг за водой, те приходят к колодцам и не находят воды. Несут пустые кувшины домой, смущенные, обескураженные, они покрывают свои головы.

Fisnikët dërgojnë ndër ta të rinjtë e tyre për të kërkuar ujë; këta shkojnë në sternat, por nuk gjejnë ujë dhe kthehen me enët e tyre bosh; janë plot me turp dhe të hutuar, dhe mbulojnë kokën e tyre.

4 Т рескается земля в стране, пораженной бездождьем, и земледельцы в смущении покрывают свои головы.

Toka është plot me të çara, sepse nuk ka pasur shi në vend; bujqit janë plot me turp dhe mbulojnë kokën e tyre.

5 Д аже лань бросает в поле своего новорожденного детеныша, потому что не осталось травы.

Edhe suta pjell nëpër fusha, por i braktis të vegjlit e saj, sepse nuk ka bar.

6 Д икие ослы, стоя на голых кряжах, глотают воздух, словно шакалы; их глаза потускнели, потому что погибла зелень.

Gomerët e egjër ndalen në lartësitë dhe e nuhasin ajrin si çakejtë; sytë e tyre janë të shuar, sepse nuk ka bar".

7 Наши грехи обличают нас, Господи, но сделай что-нибудь ради Своего Имени! Тяжко наше отступничество, мы согрешили пред Тобой.

Edhe në se paudhësitë tona dëshmojnë kundër nesh, o Zot, vepro për hir të emrit tënd, sepse rebelimet tona janë të shumta; kemi mëkatuar kundër teje.

8 Н адежда Израиля, Спаситель во время скорби, почему же Ты в этой стране, как чужак, словно путник, свернувший с дороги переночевать?

O shpresë e Izraelit, shpëtimtari i tij në kohë fatkeqësie, pse të jesh në vend si një i huaj, si një udhëtar që ndalet vetëm për të kaluar natën?

9 П очему Ты как тот, кто сражен замешательством, точно могучий воин, бессильный спасти? Господи, Ты среди нас, Твоим Именем мы названы, не оставляй нас!

Pse të jesh si një njeri i tronditur, si një njeri i fortë që nuk mund të shpëtojë? Megjithatë ti je në mes nesh, o Zot, emri yt përmendet mbi ne. Mos na braktis!

10 Т ак говорит Господь об этом народе: – Поистине, любят они бродить и своих ног не удерживают. За это Господь не благоволит к ним; Он вспомнит их беззакония и накажет их за грехи.

Kështu i thotë Zoti këtij populli: "Atyre u pëlqen me të vërtetë të enden, nuk përmbajnë hapat e tyre. Prandaj nuk i pëlqejnë Zotit, tani kujton paudhësinë e tyre dhe dënon mëkatet e tyre".

11 Г осподь сказал мне: – Не молись о благополучии этого народа.

Pastaj Zoti më tha: "Mos u lut për këtë popull, për mirëqënien e tij.

12 П усть постятся, но Я не услышу их вопля; пусть возносят всесожжения и хлебные приношения, но Я не приму их. Да, Я погублю их мечом, голодом и мором.

Edhe sikur të agjërojnë, nuk kam për ta dëgjuar thirrjen e tyre; në rast se bëjnë olokauste dhe oferta ushqimesh nuk kam për t’i pëlqyer, por do t’i zhduk me shpatën, me urinë dhe murtajën".

13 И тогда сказал я: – Владыка Господь, пророки твердят им: «Не увидите меча, голода у вас не будет, но нерушимый мир подарю Я вам в этом крае».

Atëherë thashë: "Ah, Zot, Zot! Ja, profetët u thonë atyre: "Ju nuk do të shikoni shpatën dhe nuk do të vuani nga uria, por do t’ju jap një paqe të sigurt në këtë vend"".

14 И Господь сказал мне: – Ложь пророчествуют пророки от Моего Имени. Я не посылал их, не давал им повелений и не говорил с ними. Видения ложные, пустую ворожбу и лживость собственных сердец пророчествуют они вам.

Zoti më tha: "Profetët profetizojnë gënjeshtra në emrin tim; unë nuk i kam dërguar, nuk u kam dhënë asnjë urdhër dhe nuk kam folur me ta. Ata ju profetizojnë një pamje të rreme, një parashikim të kotë dhe mashtrimin e zemrës së tyre.

15 П оэтому так говорит Господь о пророках, кто пророчествует от Моего Имени, хотя Я не посылал их, и говорят: «Ни меча, ни голода не будет в этой стране», – от меча и от голода падут эти пророки.

Prandaj kështu thotë Zoti për profetët që profetizojnë në emrin tim pa qenë të dërguar nga unë, dhe shpallin: "Nuk do të ketë as shpatë, as uri në këtë vend," këta profetë do të zhduken nga shpata dhe nga uria.

16 А народ, которому они пророчествуют, будет разметан по улицам Иерусалима голодом и мечом, и некому будет хоронить ни их самих, ни их жен, ни их сыновей, ни дочерей. Я обрушу на них беду, которую они заслужили.

Sa për popullin të cilit i kanë profetizuar, do të hidhet në rrugët e Jeruzalemit për shkak të urisë dhe të shpatës, dhe nuk do të ketë asnjeri që t’i varrosë ata, gratë e tyre, bijtë dhe bijat e tyre. Kështu do të hedh mbi ta ligësinë e tyre".

17 В от что скажи им: – Пусть льются из моих глаз слезы, не переставая ни днем, ни ночью, потому что девственная дочь – народ мой – получила страшную рану, сражена могучим ударом.

U thuaj atyre pra, këtë fjalë: "Të derdhin lot ditë e natë sytë e mi pa pushim, sepse bija e virgjër e popullit tim u godit nga një fatkeqësi e madhe, nga një plagë e thellë.

18 В поле ли выйду – там погибшие от меча, войду ли в город – там умирающие от голода. И пророк, и священник бродят по земле, не зная, что делают

Në rast se dal nëpër fusha, ja të vdekurit nga shpata; në rast se hyj në qytet, ja ata që vuajnë nga uria. Madje edhe profeti dhe prifti i vijnë rrotull një vendi që nuk njohin".

19 Разве навек Ты отверг Иудею? Разве Сион Тебе опротивел? Зачем Ты поразил нас так, что нет для нас исцеления? Ждем мы мира, а ничего доброго нет; ждем времени исцеления, а вместо этого – ужасы.

Vallë a e ke hedhur poshtë plotësisht Judën, ose je neveritur nga Sioni? Ke goditur dhe nuk ka shërim për ne? Ne prisnim paqen, por nuk ka asnjë të mirë, një kohë shërimi, por ja tmerri.

20 Г осподь, мы признаем нашу неправедность и вину наших отцов; мы согрешили пред Тобой.

O Zot, ne e pranojmë ligësinë tonë dhe paudhësinë e etërve tanë; po, kemi mëkatuar kundër teje.

21 Н е отвергай нас, ради Своего Имени; не унижай престол Своей славы. Вспомни и не расторгай Свой завет с нами.

Mos na hidh poshtë për hir të emrit tënd, mos turpëro fronin e lavdisë sate. Mbaje mend: mos e prish besëlidhjen me ne.

22 М огут ли ничтожные идолы народов дождь ниспослать? Может ли небо само ливнем пролиться? Разве не от Тебя это, Господи, Бог наш? Мы надеемся на Тебя, так как Ты все это творишь.

Midis idhujve të kotë të njerëzve a ka vallë ndonjë që mund të sjellë shiun? Ose të japë qielli shira të bollshme? A nuk je ti pra, o Zot, Perëndia ynë? Prandaj ne shpresojmë te ti, sepse ke bërë tërë këto gjëra.