1 F jala e Zotit që iu drejtua Jeremias me rastin e thatësirës:

Вот слово Господне о засухе, которое было Иеремии:

2 " Juda është në zi dhe portat e qyteteve të saj lëngojnë; mbajnë zi për vendin dhe britma e Jeruzalemit ngjitet deri në qiell.

– Плачет Иудея, томятся ее врата; люди скорбно сидят на земле, и воплем исходит Иерусалим.

3 F isnikët dërgojnë ndër ta të rinjtë e tyre për të kërkuar ujë; këta shkojnë në sternat, por nuk gjejnë ujë dhe kthehen me enët e tyre bosh; janë plot me turp dhe të hutuar, dhe mbulojnë kokën e tyre.

Знать посылает своих слуг за водой, те приходят к колодцам и не находят воды. Несут пустые кувшины домой, смущенные, обескураженные, они покрывают свои головы.

4 T oka është plot me të çara, sepse nuk ka pasur shi në vend; bujqit janë plot me turp dhe mbulojnë kokën e tyre.

Трескается земля в стране, пораженной бездождьем, и земледельцы в смущении покрывают свои головы.

5 E dhe suta pjell nëpër fusha, por i braktis të vegjlit e saj, sepse nuk ka bar.

Даже лань бросает в поле своего новорожденного детеныша, потому что не осталось травы.

6 G omerët e egjër ndalen në lartësitë dhe e nuhasin ajrin si çakejtë; sytë e tyre janë të shuar, sepse nuk ka bar".

Дикие ослы, стоя на голых кряжах, глотают воздух, словно шакалы; их глаза потускнели, потому что погибла зелень.

7 E dhe në se paudhësitë tona dëshmojnë kundër nesh, o Zot, vepro për hir të emrit tënd, sepse rebelimet tona janë të shumta; kemi mëkatuar kundër teje.

– Наши грехи обличают нас, Господи, но сделай что-нибудь ради Своего Имени! Тяжко наше отступничество, мы согрешили пред Тобой.

8 O shpresë e Izraelit, shpëtimtari i tij në kohë fatkeqësie, pse të jesh në vend si një i huaj, si një udhëtar që ndalet vetëm për të kaluar natën?

Надежда Израиля, Спаситель во время скорби, почему же Ты в этой стране, как чужак, словно путник, свернувший с дороги переночевать?

9 P se të jesh si një njeri i tronditur, si një njeri i fortë që nuk mund të shpëtojë? Megjithatë ti je në mes nesh, o Zot, emri yt përmendet mbi ne. Mos na braktis!

Почему Ты как тот, кто сражен замешательством, точно могучий воин, бессильный спасти? Господи, Ты среди нас, Твоим Именем мы названы, не оставляй нас!

10 K ështu i thotë Zoti këtij populli: "Atyre u pëlqen me të vërtetë të enden, nuk përmbajnë hapat e tyre. Prandaj nuk i pëlqejnë Zotit, tani kujton paudhësinë e tyre dhe dënon mëkatet e tyre".

Так говорит Господь об этом народе: – Поистине, любят они бродить и своих ног не удерживают. За это Господь не благоволит к ним; Он вспомнит их беззакония и накажет их за грехи.

11 P astaj Zoti më tha: "Mos u lut për këtë popull, për mirëqënien e tij.

Господь сказал мне: – Не молись о благополучии этого народа.

12 E dhe sikur të agjërojnë, nuk kam për ta dëgjuar thirrjen e tyre; në rast se bëjnë olokauste dhe oferta ushqimesh nuk kam për t’i pëlqyer, por do t’i zhduk me shpatën, me urinë dhe murtajën".

Пусть постятся, но Я не услышу их вопля; пусть возносят всесожжения и хлебные приношения, но Я не приму их. Да, Я погублю их мечом, голодом и мором.

13 A tëherë thashë: "Ah, Zot, Zot! Ja, profetët u thonë atyre: "Ju nuk do të shikoni shpatën dhe nuk do të vuani nga uria, por do t’ju jap një paqe të sigurt në këtë vend"".

И тогда сказал я: – Владыка Господь, пророки твердят им: «Не увидите меча, голода у вас не будет, но нерушимый мир подарю Я вам в этом крае».

14 Z oti më tha: "Profetët profetizojnë gënjeshtra në emrin tim; unë nuk i kam dërguar, nuk u kam dhënë asnjë urdhër dhe nuk kam folur me ta. Ata ju profetizojnë një pamje të rreme, një parashikim të kotë dhe mashtrimin e zemrës së tyre.

И Господь сказал мне: – Ложь пророчествуют пророки от Моего Имени. Я не посылал их, не давал им повелений и не говорил с ними. Видения ложные, пустую ворожбу и лживость собственных сердец пророчествуют они вам.

15 P randaj kështu thotë Zoti për profetët që profetizojnë në emrin tim pa qenë të dërguar nga unë, dhe shpallin: "Nuk do të ketë as shpatë, as uri në këtë vend," këta profetë do të zhduken nga shpata dhe nga uria.

Поэтому так говорит Господь о пророках, кто пророчествует от Моего Имени, хотя Я не посылал их, и говорят: «Ни меча, ни голода не будет в этой стране», – от меча и от голода падут эти пророки.

16 S a për popullin të cilit i kanë profetizuar, do të hidhet në rrugët e Jeruzalemit për shkak të urisë dhe të shpatës, dhe nuk do të ketë asnjeri që t’i varrosë ata, gratë e tyre, bijtë dhe bijat e tyre. Kështu do të hedh mbi ta ligësinë e tyre".

А народ, которому они пророчествуют, будет разметан по улицам Иерусалима голодом и мечом, и некому будет хоронить ни их самих, ни их жен, ни их сыновей, ни дочерей. Я обрушу на них беду, которую они заслужили.

17 U thuaj atyre pra, këtë fjalë: "Të derdhin lot ditë e natë sytë e mi pa pushim, sepse bija e virgjër e popullit tim u godit nga një fatkeqësi e madhe, nga një plagë e thellë.

Вот что скажи им: – Пусть льются из моих глаз слезы, не переставая ни днем, ни ночью, потому что девственная дочь – народ мой – получила страшную рану, сражена могучим ударом.

18 N ë rast se dal nëpër fusha, ja të vdekurit nga shpata; në rast se hyj në qytet, ja ata që vuajnë nga uria. Madje edhe profeti dhe prifti i vijnë rrotull një vendi që nuk njohin".

В поле ли выйду – там погибшие от меча, войду ли в город – там умирающие от голода. И пророк, и священник бродят по земле, не зная, что делают

19 V allë a e ke hedhur poshtë plotësisht Judën, ose je neveritur nga Sioni? Ke goditur dhe nuk ka shërim për ne? Ne prisnim paqen, por nuk ka asnjë të mirë, një kohë shërimi, por ja tmerri.

– Разве навек Ты отверг Иудею? Разве Сион Тебе опротивел? Зачем Ты поразил нас так, что нет для нас исцеления? Ждем мы мира, а ничего доброго нет; ждем времени исцеления, а вместо этого – ужасы.

20 O Zot, ne e pranojmë ligësinë tonë dhe paudhësinë e etërve tanë; po, kemi mëkatuar kundër teje.

Господь, мы признаем нашу неправедность и вину наших отцов; мы согрешили пред Тобой.

21 M os na hidh poshtë për hir të emrit tënd, mos turpëro fronin e lavdisë sate. Mbaje mend: mos e prish besëlidhjen me ne.

Не отвергай нас, ради Своего Имени; не унижай престол Своей славы. Вспомни и не расторгай Свой завет с нами.

22 M idis idhujve të kotë të njerëzve a ka vallë ndonjë që mund të sjellë shiun? Ose të japë qielli shira të bollshme? A nuk je ti pra, o Zot, Perëndia ynë? Prandaj ne shpresojmë te ti, sepse ke bërë tërë këto gjëra.

Могут ли ничтожные идолы народов дождь ниспослать? Может ли небо само ливнем пролиться? Разве не от Тебя это, Господи, Бог наш? Мы надеемся на Тебя, так как Ты все это творишь.