1 J obi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

И продолжил Иов свое рассуждение:

2 " Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

– Как я томлюсь по прошедшим месяцам, по тем дням, когда Бог хранил меня,

3 k ur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

и светильник Его сиял над моей головой, и при свете Его я шел сквозь тьму!

4 s iç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

О, это были мои лучшие годы, когда Божья дружба хранила мой шатер,

5 k ur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

когда Всемогущий еще был со мной, а дети – вокруг меня,

6 k ur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

когда молочные реки текли мне под ноги, и скалы источали масло.

7 K ur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

Выходил ли я к городским воротам, и садился на площади,

8 t ë rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

меня завидев, юноши отступали, и поднимались старцы;

9 p rincat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

властители удерживались от слов и прикрывали рты руками;

10 z ëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

голоса знатных стихали, прилипали у них языки к нёбу.

11 v eshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

Кто меня слышал – превозносил меня кто меня видел – меня хвалил,

12 s epse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

ведь я спасал кричащего бедняка и беспомощного сироту.

13 B ekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

Умирающий благословлял меня и сердце вдовы наполнял я радостной песней.

14 I sha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

Праведность я надевал, как одежду; справедливость, как мантию и тюрбан.

15 I sha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

Слепому я был глазами, и хромому – ногами.

16 i sha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

Я был отцом для бедняков; я разбирал дело странника.

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

Я сокрушал челюсти беззаконных и спасал жертвы из их зубов.

18 D he mendoja: "Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

Я думал: «Скончаюсь в своем гнезде, и дни мои будут многочисленны, как песок.

19 r rënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

Как дерево, чьи корни достигают воды, на чьи ветви ложится роса,

20 l avdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time".

не стареет слава моя, и лук крепок в руке моей».

21 T ë pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

Внимали мне, ожидали меня, в молчании слушали мой совет.

22 M bas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

Когда замолкал я, больше не говорили; они впитывали мои слова как губка.

23 M ë prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

Ждали меня, как дождя, и слова мои, как дождь весенний, ртом ловили.

24 U në u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

Когда я улыбался, не смели верить; света лица моего они не помрачали.

25 K ur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

Я путь избирал им, воссев, как вождь; я жил, словно царь посреди войска, словно тот, кто плачущих утешает.