1 A tëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Тогда ответил Элифаз из Темана:

2 " A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

– Если кто-нибудь решится сказать тебе слово, не досадит ли тебе? Впрочем, кто в силах удержать речь?

3 J a ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

Вспомни о том, как ты наставлял многих и укреплял ослабевшие руки.

4 f jalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

Слова твои были падающим опорой, и дрожащие колени ты укреплял.

5 P or tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

А теперь тебя постигли беды, и ты изнемог, тебя коснулось несчастье, и ты устрашен.

6 M ëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

Не в страхе ли перед Богом твоя уверенность, а надежда – в непорочности твоих путей? Праведные не страдают от гнева Бога

7 M baje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

Подумай, случалось ли гибнуть праведнику? Были ли справедливые уничтожены?

8 A shtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

Я видел, что те, кто вспахивает неправду и сеет беду, их и пожинают.

9 M e frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

От дуновения Божьего исчезают они и от дыхания Его гнева погибают.

10 V rumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

Пусть львы рычат и ревут – сломаны будут зубы у свирепых львов.

11 L uani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

Гибнет лев без добычи, и разбежались детеныши львицы. Видение Элифаза

12 N jë fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

Ко мне прокралось слово, но я внял лишь отзвук его.

13 M idis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

Среди беспокойных ночных видений, когда людьми владеет глубокий сон,

14 m ë pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

меня объяли страх и трепет, я задрожал всем телом.

15 N jë frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

Дух овеял мое лицо, и волосы мои встали дыбом.

16 A i u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

Он возник, но я не мог понять, кто это. Некий облик явился моим глазам, и услышал я тихий голос:

17 " A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

«Может ли смертный быть пред Богом праведен, а человек – пред Создателем чист?

18 J a, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

Если Бог не доверяет даже Своим слугам, если даже в ангелах находит недостатки,

19 a q më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

то что говорить о живущих в домах из глины, чье основание – прах, кого раздавить легче моли!

20 N ga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

Гибнут они между зарей и сумерками; не заметишь, как они исчезнут.

21 L itarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri"".

Веревки их шатров порваны, и умрут они, не познав мудрости».