1 N jë grua, bashkëshortja e një dishepulli të profetëve, i thirri Eliseut duke i thënë: "Shërbëtori yt, burri im, vdiq, dhe ti e di që shërbëtori yt kishte frikë nga Zoti; tani huadhënësi ka ardhur për të marrë dy bijtë e mi, për t’i bërë skllevër të tij".

Жена одного ученика пророков кричала Елисею: – Твой слуга, мой муж, умер, и ты знаешь, что он чтил Господа. А теперь его заимодавец пришел, чтобы забрать обоих моих мальчиков в рабство.

2 E liseu i tha: "Ç’duhet të bëj për ty? Më thuaj, çfarë ke në shtëpi?". Ajo u përgjigj: Shërbëtorja jote nuk ka asgjë në shtëpi përveç një ene të vogël me vaj".

Елисей ответил ей: – Как мне помочь тебе? Скажи мне, что у тебя есть дома? – У твоей служанки ничего нет, – сказала она, – лишь горшок масла.

3 A tëherë ai i tha: "Shko dhe kërko hua nga gjithë fqinjët e tu disa enë boshe; dhe mos u kërko pak.

Елисей сказал ей: – Ступай и попроси у соседей пустые сосуды, да набери их побольше.

4 K ur të kthehesh, mbyll portën prapa teje dhe bijve të tu, pastaj derdh vajin në tërë enët, duke vënë mënjanë ato që do të mbushen".

Потом войди и запри за собой и за сыновьями дверь. Наливай масло в сосуды и, наполнив сосуд, отставляй в сторону.

5 A jo u largua prej tij dhe mbylli portën pas vetes dhe të bijve; këta i sillnin enët dhe ajo derdhte vajin në to.

Она пошла и заперла дверь за собой и сыновьями. Они подносили ей сосуды, а она наливала.

6 K ur enët u mbushën, ajo i tha të birit: "Sillmë edhe një enë". Por ai iu përgjigj: "Nuk ka më enë". Dhe vaji u ndal.

Когда все сосуды наполнились, она сказала сыну: – Дай мне еще один. Но он ответил: – Ни одного сосуда больше нет. И масло перестало течь.

7 A tëherë ajo shkoi t’ia njoftojë ngjarjen njeriut të Perëndisë, që i tha: Shko të shesësh vajin dhe paguaj borxhin tënd; me atë që do teprojë, ke përr të jetuar ti dhe bijtë e tu".

Она пошла и рассказала Божьему человеку, а он сказал: – Пойди, продай масло и расплатись с долгами, а на то, что останется, ты с сыновьями сможешь жить. Елисей и богатая шунамитянка

8 N dodhi që një ditë Eliseu shkoi në Shunem, ku banonte një grua e pasur, dhe kjo e detyroi të hante pak ushqim. Kështu sa herë që ai kalonte andej, shkonte të hante tek ajo.

Однажды Елисей отправился в Шунем. Там жила одна богатая женщина, которая уговорила его остаться поесть. И всякий раз, проходя мимо, он останавливался там поесть.

9 A jo i tha burrit të saj: "Ja, unë jam e sigurt që ai që kalon gjithnjë te neve është një njeri i shenjtë i Perëndisë.

Она сказала мужу: – Я знаю, что человек, который часто заходит к нам, − святой Божий человек.

10 T ë lutem, të ndërtojmë një dhomë të vogël me mur në katin e sipërm dhe të vëmë për të një shtrat, një tryezë, një karrige dhe një shandan; kështu, kur të vijë te ne, mund të rrijë në atë dhomë".

Давай сделаем на крыше маленькую комнату и поставим туда постель, стол, стул и светильник для него. Тогда он сможет останавливаться там всякий раз, когда будет заходить к нам.

11 N jë ditë që Eliseu po kalonte andej shkoi në dhomën lart dhe u shtri.

Однажды, когда Елисей пришел туда, он поднялся в комнату и лег.

12 P astaj i tha Gehazit, shërbëtorit të tij: "Thirre këtë Shunamite". Ai e thirri dhe ajo u paraqit përpara tij.

Потом сказал своему слуге Гиезию: – Позови эту шунамитянку. Он позвал ее, и она пришла к нему.

13 P astaj Eliseu i tha shërbëtorit të tij: "I thuaj kështu: "Ja, ti ke treguar një kujdes të veçantë për ne; çfarë mund të bëj për ty? A dëshiron t’i them diçka në emrin tënd mbretit apo komandantit të ushtrisë?"". Ajo u përgjigj:

Елисей сказал ему: – Скажи ей: «Ты так хлопотала ради нас. Что для тебя сделать? Может, замолвить о тебе слово перед царем или начальником войска?» Она ответила: – Я живу среди своего народа.

14 " Unë jetoj në mes të popullit tim". Atëherë Eliseu i tha: "Çfarë mund të bëj për të?". Gehazi u përgjigj: "Të thuash të vërtetën, ajo nuk ka fëmijë dhe burri i saj është i vjetër".

– Что же сделать для нее? − спросил Елисей. Гиезий сказал: – Да вот, сына у нее нет, а муж уже стар.

15 E liseu i tha: "Thirre!". Ai e thirri dhe ajo u ndal te porta.

Тогда Елисей сказал: – Позови ее. Он позвал ее, и она встала в дверях.

16 A tëherë Eliseu i tha: "Në këtë stinë, mot, ti do të përqafosh një bir". Ajo u përgjigj: "Jo, imzot; o njeri i Perëndisë, mos e gënje shërbëtoren tënde!".

– Примерно в это время в следующем году, – сказал Елисей, – ты будешь держать на руках сына. – Нет, мой господин, − возразила она, − не обманывай свою служанку, Божий человек!

17 G ruaja mbeti me barrë dhe lindi një djalë vitin tjetër, në po atë stinë siç i kishte thënë Eliseu.

Но вот, эта женщина забеременела, и в следующем году, примерно в это время, родила сына, как и сказал ей Елисей. Воскрешение сына шунамитянки

18 F ëmija u rrit; një ditë që kishte vajtur tek i ati bashkë me korrësit,

Ребенок подрос. Однажды он вышел к отцу, который был со жнецами.

19 i tha të atit: "Koka ime, koka ime!". I ati urdhëroi shërbëtorin e tij: Çoje tek e ëma!!".

– Моя голова! Моя голова! – сказал он отцу. Отец велел слуге: – Отнеси его к матери.

20 K y e mori dhe e çoi tek e ëma. Fëmija qëndroi në prehrin e saj deri në mesditë, pastaj vdiq.

Слуга поднял его и отнес к матери. Ребенок сидел у нее на коленях до полудня, а потом умер.

21 A tëherë ajo u ngjit, u shtri në shtratin e njeriut të Perëndisë, mbylli portën prapa tij dhe doli.

Она поднялась и положила его на постель Божьего человека, заперла дверь и вышла.

22 P astaj thirri burrin e saj dhe i tha: "Të lutem, më dërgo një nga shërbëtorët e tu dhe një gomare; po vrapoj te njeriu i Perëndisë dhe po kthehem".

Затем она позвала мужа и сказала: – Прошу, пошли мне одного из слуг и осла, чтобы мне быстро съездить к Божьему человеку и вернуться.

23 A i e pyeti: "Pse dëshiron të shkosh tek ai pikërisht sot? Nuk është as dita e hënës së re, as e shtuna". Ajo u përgjigj: "Çdo gjë do të shkojë mbarë!".

– Зачем ходить к нему сегодня? – спросил он. – Сегодня же не праздник Новолуния, не суббота. – Все будет хорошо, − ответила она.

24 P astaj vuri t’i shalojnë gomaren dhe urdhroi shërbëtorin e vet: "Më udhëhiq dhe shko përpara; mos e ngadalëso hapin për mua, veçse po ta urdhërova unë".

Она оседлала осла и сказала слуге: – Веди. Не останавливайся, пока не скажу.

25 K ështu ajo u nis dhe shkoi te njeriu i Perëndisë, në malin Karmel. Sa e pa njeriu i Perëndisë nga larg, i tha Gehazit, shërbëtorit të tij: "Ja, Shunamitja!

Она отправилась в путь и пришла к Божьему человеку на гору Кармил. Увидев ее издалека, Божий человек сказал своему слуге Гиезию: – Смотри! Это шунамитянка!

26 T ë lutem, shko ta takosh dhe i thuaj: "A je mirë? A është mirë burri yt? Dhe fëmija a është mirë?"". Ajo u përgjigj: "Janë mirë".

Беги ей навстречу и спроси ее: «Здорова ли ты? Здоров ли твой муж? Здоров ли твой ребенок?» – Здоровы, – сказала она.

27 K ur arriti te njeriu i Perëndisë në mal, i përqafoi këmbët. Gehazi u afrua për ta larguar, por njeriu i Perëndisë i tha: "Lëre të qetë, sepse e ka shpirtin të trishtuar, dhe Zoti ma ka fshehur dhe nuk ma ka treguar".

Когда же она пришла к Божьему человеку на гору, она обняла его ноги. Гиезий подошел, чтобы оттолкнуть ее, но Божий человек сказал: – Оставь ее! Она в большом горе, но Господь утаил это от меня и не сказал мне.

28 A jo tha: "A i kisha kërkuar, vallë një bir zotit tim? A nuk të kisha thënë vallë: "Mos më gënje"?".

– Разве я просила тебя о сыне, мой господин? – сказала она. – Разве я не говорила тебе: «Не буди во мне надежду?»

29 A tëherë Eliseu i tha Gehazit: "Ngjeshe brezin, merr në dorë bastunin tim dhe nisu. Në qoftë se takon ndonjë njeri, mos e përshëndet; dhe në qoftë se dikush të përshëndet, mos iu përgjigj: do ta vendosësh bastunin tim mbi fytyrën e fëmijës".

Елисей сказал Гиезию: – Заправь полы плаща под пояс, возьми в руку мой посох и беги. Если встретишь кого, не приветствуй, и если кто будет приветствовать тебя, не отвечай. Положи мой посох мальчику на лицо.

30 E ëma e fëmijës i tha Eliseut: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që edhe ti rron, unë nuk do të të lë". Kështu Eliseu u ngrit dhe i shkoi pas.

Но мать ребенка сказала: – Верно, как и то, что Господь жив и жив ты сам, – я не отстану от тебя. Тогда он поднялся и пошел за ней.

31 G ehazi i kishte paraprirë dhe kishte vënë bastunin mbi fytyrën e fëmijës, por nuk pati as zë as përgjigje. Prandaj ai u kthye të takohet me Eliseun dhe i tregoi atë që i kishte ndodhur, duke i thënë: "Fëmija nuk u zgjua".

Гиезий шел впереди их и положил посох мальчику на лицо, но в ответ не раздалось ни звука. Гиезий вернулся навстречу Елисею и сказал ему: – Мальчик не пробудился.

32 K ur Eliseu hyri në shtëpi, e pa fëmijën të vdekur dhe të shtrirë në shtratin e tij.

Когда Елисей пришел в дом, мальчик лежал мертвым на его постели.

33 A trëherë ai hyri, mbylli derën pas atyre të dyve dhe iu lut Zotit.

Он вошел, запер за собой дверь и помолился Господу.

34 P astaj hipi mbi shtratin dhe u shtri mbi fëmijën; vuri gojën e vet mbi gojën e tij, duart e veta mbi duart e tij; u shtri mbi të dhe mishi i fëmijës filloi të ngrohet.

После этого он поднялся на постель и лег на мальчика − рот ко рту, глаза к глазам, руки к рукам. Когда он простерся над ним, тело мальчика согрелось.

35 P astaj Eliseu u tërhoq prapa dhe shkoi sa andej e këtej nëpër shtëpi; pas kësaj u ngjit përsëri dhe u shtri mbi fëmijën; fëmija teshtiu shtatë herë dhe hapi sytë.

Елисей отвернулся, походил по комнате взад и вперед и, поднявшись на постель, простерся над ним еще раз. Мальчик семь раз чихнул и открыл глаза.

36 A tëherë ai thirri Gehazin dhe i tha: "Thirre Shunamiten". Ai e thirri; kur ajo arriti tek Eliseu, ky i tha: "Merre djalin tënd".

Елисей позвал Гиезия и сказал: – Позови шунамитянку. И тот сделал это. Когда она пришла, он сказал: – Возьми своего сына.

37 A jo hyri dhe u hosh në këmbët e tij, duke u shtrirë për tokë; pastaj mori djalin e saj dhe doli.

Она вошла, упала ему в ноги и поклонилась до земли. Затем она взяла сына и вышла. Ядовитая похлебка

38 P asta Eliseu u kthye në Gilgal; kishte rënë zia e bukës në vend. Ndërsa dishepujt e profetëve ishin ulur përpara tij, ai i tha shërbëtorit të tij: Vër mbi zjarr kusinë e madhe dhe përgatit një supë për dishepujt ee profetit".

Елисей же вернулся в Гилгал. В той области тогда был голод. Когда ученики пророков встретили его, он сказал слуге: – Поставь большой котел и свари для этих людей похлебки.

39 N jeri prej tyre që kishte dalë ndër fusha për të mbledhur barëra, gjeti një bimë të egër kacavarëse, prej së cilës mblodhi kolokuintidet dhe mbushi veshjen e tij me to; pastaj u kthye dhe i copëtoi në kusinë e supës, megjithëse nuk e dinte se ç’ishin.

Один из них вышел в поле собирать овощи и нашел дикие огурцы. Он набрал полную одежду диких плодов с него и, когда вернулся, накрошил их в котел с похлебкой, хотя никто не знал, что это такое.

40 P astaj ua zbrazën supën burrave që ta hanin, por ata e provuan dhe thanë: "Vdekja është në kusi, o njeri i Perëndisë," dhe nuk mundën ta hanë.

Похлебку разлили для людей, но начав есть, они закричали: – Божий человек, в котле смерть! − и не стали есть похлебку.

41 E liseu urdhëroi atëherë: "Më sillni miell". E hodhi në kusi, pastaj tha: Ua zbrazni njerëzve që ta hanëë". Dhe nuk kishte më asgjë të keqe në kusi.

Елисей сказал: – Принесите муки. Он бросил ее в котел и сказал: – Разливай людям, чтобы они ели. И в котле не осталось ничего вредного. Насыщение ста человек

42 E rdhi pastaj një njeri nga Baal-Shalila, që i solli njeriut të Perëndisë bukë nga korrja e parë; njëzet bukë prej elbi dhe disa kallinj gruri. Eliseu tha: "Jepjua njerëzve që ta hanë".

Из Баал-Шалиши пришел некий человек, который принес Божьему человеку двадцать ячменных хлебов, испеченных из зерна первого урожая, и колосья с молодым зерном. – Отдай людям, пусть едят, − сказал Елисей.

43 P or shërbëtori i tij u përgjigj: "Si mund ta shtroj këtë përpara njëqind vetave?". Eliseu urdhëroi përsëri: "Jepjua njerëzve që ta hanë, sepse kështu thotë Zoti: "Do të hanë dhe ka për të tepruar"".

– Как же я накормлю этим сто человек? − спросил слуга. Но Елисей ответил: – Отдай людям, пусть едят. Ведь так говорит Господь: «Они наедятся, и еще останется».

44 K ështu ai e shtroi para njerëzve, që hëngrën dhe teproi sipas fjalës së Zotit.

Тогда он раздал им, и они ели, и еще осталось, по слову Господа.