1 P erëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
Боже мой, Боже мой, почему Ты оставил меня? Почему остаешься вдали, когда взываю о помощи?
2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
Бог мой, я взываю днем – Ты не внемлешь, ночью – и нет мне успокоения.
3 M egjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
Ты – Святой, восседающий на троне посреди хвалений Израиля.
4 E tërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
На Тебя уповали наши отцы, уповали, и Ты избавлял их.
5 T ë klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
Они взывали к Тебе и обретали спасение, на Тебя уповали и не были разочарованы.
6 P or unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
Я же червь, а не человек, в бесславии у людей, в презрении у народа.
7 T ërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
Все, кто видит меня, надо мной смеются, оскорбляют меня, головой качают:
8 d uke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".
«Он полагался на Господа, так пусть Он избавит его, пусть спасет, раз он Ему угоден».
9 M e siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
Но Ты вывел меня из утробы; Ты вложил в меня упование у груди материнской.
10 U në u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
С рождения я на Тебя оставлен; от чрева матери Ты – мой Бог.
11 M os u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
Не будь от меня далек, ведь скорбь близка, а помощника нет.
12 D ema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
Множество быков меня обступило, крепкие быки Башана меня окружили.
13 a ta hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
Раскрыли пасть свою на меня, как лев, что ревет, терзая добычу.
14 M ë derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
Пролился я, как вода; все кости мои рассыпались. Сердце мое превратилось в воск и растопилось в груди.
15 F orca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
Сила моя иссохла, как черепок, и к нёбу прилип язык. Ты положил меня в смертный прах.
16 S epse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
Псы меня окружили, сборище злых меня обступило, пронзили мне руки и ноги.
17 U në mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
Я все свои кости могу перечесть, а они глядят и злорадствуют надо мной.
18 N dajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
Они делят между собой мои одежды, бросают жребий о моем одеянии.
19 P or ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
Но Ты, Господь, не будь от меня далек; сила моя, поспеши мне на помощь.
20 Ç liroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
Душу мою от меча избавь, защити мою жизнь от псов.
21 S hpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
Спаси меня от львиной пасти и от рогов диких быков.
22 U në do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
Я возвещу Твое Имя братьям моим и посреди собрания Тебя восхвалю.
23 J u që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
Хвалите Господа, боящиеся Его! Славьте Его, все потомки Иакова! Чтите Его, все потомки Израиля!
24 S epse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
Ведь Он не презрел и не пренебрег скорбью страдальца. Он не скрыл от него лица Своего, но внял его крику о помощи.
25 S hkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
Тебя хвалю я в большом собрании, перед боящимися Тебя я исполню свои обеты.
26 N evojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
Бедняки будут есть и насытятся, ищущие Господа восхвалят Его. Да живут сердца ваши вовеки!
27 T ë gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
Все края земли вспомнят Господа и обратятся к Нему, все племена склонятся перед Ним,
28 S epse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
потому что царство принадлежит Господу, Он правит народами.
29 G jithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
Будут есть и склоняться перед Ним все гордецы земли. Все, кто уйдет в прах, будут Ему поклоняться, – кто не властен удержать свою жизнь.
30 P asardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
Потомки будут Ему служить, и грядущим поколениям расскажут о Владыке.
31 A ta do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.
Придут и возвестят о праведности Его тем, кто родится позже, расскажут о том, что Он сотворил.