1 P erëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?

(21-1) ^^Начальнику хора. При появлении зари. Псалом Давида.^^ (21-2) Боже мой! Боже мой! для чего Ты оставил меня? Далеки от спасения моего слова вопля моего.

2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.

(21-3) Боже мой! я вопию днем, --и Ты не внемлешь мне, ночью, --и нет мне успокоения.

3 M egjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.

(21-4) Но Ты, Святый, живешь среди славословий Израиля.

4 E tërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.

(21-5) На Тебя уповали отцы наши; уповали, и Ты избавлял их;

5 T ë klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.

(21-6) к Тебе взывали они, и были спасаемы; на Тебя уповали, и не оставались в стыде.

6 P or unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.

(21-7) Я же червь, а не человек, поношение у людей и презрение в народе.

7 T ërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,

(21-8) Все, видящие меня, ругаются надо мною, говорят устами, кивая головою:

8 d uke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".

(21-9) 'он уповал на Господа; пусть избавит его, пусть спасет, если он угоден Ему'.

9 M e siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.

(21-10) Но Ты извел меня из чрева, вложил в меня упование у грудей матери моей.

10 U në u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.

(21-11) На Тебя оставлен я от утробы; от чрева матери моей Ты--Бог мой.

11 M os u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.

(21-12) Не удаляйся от меня, ибо скорбь близка, а помощника нет.

12 D ema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;

(21-13) Множество тельцов обступили меня; тучные Васанские окружили меня,

13 a ta hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.

(21-14) раскрыли на меня пасть свою, как лев, алчущий добычи и рыкающий.

14 M ë derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.

(21-15) Я пролился, как вода; все кости мои рассыпались; сердце мое сделалось, как воск, растаяло посреди внутренности моей.

15 F orca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.

(21-16) Сила моя иссохла, как черепок; язык мой прильпнул к гортани моей, и Ты свел меня к персти смертной.

16 S epse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.

(21-17) Ибо псы окружили меня, скопище злых обступило меня, пронзили руки мои и ноги мои.

17 U në mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.

(21-18) Можно было бы перечесть все кости мои; а они смотрят и делают из меня зрелище;

18 N dajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.

(21-19) делят ризы мои между собою и об одежде моей бросают жребий.

19 P or ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.

(21-20) Но Ты, Господи, не удаляйся от меня; сила моя! поспеши на помощь мне;

20 Ç liroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.

(21-21) избавь от меча душу мою и от псов одинокую мою;

21 S hpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.

(21-22) спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов, услышав, меня.

22 U në do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.

(21-23) Буду возвещать имя Твое братьям моим, посреди собрания восхвалять Тебя.

23 J u që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.

(21-24) Боящиеся Господа! восхвалите Его. Все семя Иакова! прославь Его. Да благоговеет пред Ним все семя Израиля,

24 S epse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.

(21-25) ибо Он не презрел и не пренебрег скорби страждущего, не скрыл от него лица Своего, но услышал его, когда сей воззвал к Нему.

25 S hkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.

(21-26) О Тебе хвала моя в собрании великом; воздам обеты мои пред боящимися Его.

26 N evojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.

(21-27) Да едят бедные и насыщаются; да восхвалят Господа ищущие Его; да живут сердца ваши во веки!

27 T ë gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.

(21-28) Вспомнят, и обратятся к Господу все концы земли, и поклонятся пред Тобою все племена язычников,

28 S epse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.

(21-29) ибо Господне есть царство, и Он--Владыка над народами.

29 G jithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.

(21-30) Будут есть и поклоняться все тучные земли; преклонятся пред Ним все нисходящие в персть и не могущие сохранить жизни своей.

30 P asardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.

(21-31) Потомство будет служить Ему, и будет называться Господним вовек:

31 A ta do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.

(21-32) придут и будут возвещать правду Его людям, которые родятся, что сотворил Господь.