1 P astaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.

И опять начал учить при море; и собралось к Нему множество народа, так что Он вошел в лодку и сидел на море, а весь народ был на земле, у моря.

2 D he ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:

И учил их притчами много, и в учении Своем говорил им:

3 “ Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.

слушайте: вот, вышел сеятель сеять;

4 D he ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.

и, когда сеял, случилось, что иное упало при дороге, и налетели птицы и поклевали то.

5 N jë pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.

Иное упало на каменистое, где немного было земли, и скоро взошло, потому что земля была неглубока;

6 P or, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.

когда же взошло солнце, увяло и, как не имело корня, засохло.

7 N jë pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.

Иное упало в терние, и терние выросло, и заглушило, и оно не дало плода.

8 N jë pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind.”

И иное упало на добрую землю и дало плод, который взошел и вырос, и принесло иное тридцать, иное шестьдесят, и иное сто.

9 P astaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!.”

И сказал им: кто имеет уши слышать, да слышит!

10 T ani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.

Когда же остался без народа, окружающие Его, вместе с двенадцатью, спросили Его о притче.

11 D he ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,

И сказал им: вам дано знать тайны Царствия Божия, а тем внешним все бывает в притчах;

12 q ë: "Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen".”

так что они своими глазами смотрят, и не видят; своими ушами слышат, и не разумеют, да не обратятся, и прощены будут им грехи.

13 P astaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?

И говорит им: не понимаете этой притчи? Как же вам уразуметь все притчи?

14 M bjellësi mbjell fjalën.

Сеятель слово сеет.

15 A ta gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.

при дороге означает тех, в которых сеется слово, но, когда услышат, тотчас приходит сатана и похищает слово, посеянное в сердцах их.

16 P o ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;

Подобным образом и посеянное на каменистом означает тех, которые, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,

17 p or nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.

но не имеют в себе корня и непостоянны; потом, когда настанет скорбь или гонение за слово, тотчас соблазняются.

18 A ta përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,

Посеянное в тернии означает слышащих слово,

19 p or shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme.

но в которых заботы века сего, обольщение богатством и другие пожелания, входя в них, заглушают слово, и оно бывает без плода.

20 K urse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind.”

А посеянное на доброй земле означает тех, которые слушают слово и принимают, и приносят плод, один в тридцать, другой в шестьдесят, иной во сто крат.

21 P astaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?

И сказал им: для того ли приносится свеча, чтобы поставить ее под сосуд или под кровать? не для того ли, чтобы поставить ее на подсвечнике?

22 S epse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.

Нет ничего тайного, что не сделалось бы явным, и ничего не бывает потаенного, что не вышло бы наружу.

23 K ush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”

Если кто имеет уши слышать, да слышит!

24 D he u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.

И сказал им: замечайте, что слышите: какою мерою мерите, такою отмерено будет вам и прибавлено будет вам, слушающим.

25 S epse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.

Ибо кто имеет, тому дано будет, а кто не имеет, у того отнимется и то, что имеет.

26 T ha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.

И сказал: Царствие Божие подобно тому, как если человек бросит семя в землю,

27 D he natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.

и спит, и встает ночью и днем; и как семя всходит и растет, не знает он,

28 S epse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.

ибо земля сама собою производит сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе.

29 D he kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.

Когда же созреет плод, немедленно посылает серп, потому что настала жатва.

30 E dhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?

И сказал: чему уподобим Царствие Божие? или какою притчею изобразим его?

31 A jo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;

Оно--как зерно горчичное, которое, когда сеется в землю, есть меньше всех семян на земле;

32 p or, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj.”

а когда посеяно, всходит и становится больше всех злаков, и пускает большие ветви, так что под тенью его могут укрываться птицы небесные.

33 D he me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.

И таковыми многими притчами проповедывал им слово, сколько они могли слышать.

34 D he nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.

Без притчи же не говорил им, а ученикам наедине изъяснял все.

35 T ani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!

Вечером того дня сказал им: переправимся на ту сторону.

36 D he dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.

И они, отпустив народ, взяли Его с собою, как Он был в лодке; с Ним были и другие лодки.

37 N dërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.

И поднялась великая буря; волны били в лодку, так что она уже наполнялась.

38 A i ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?.”

А Он спал на корме на возглавии. Его будят и говорят Ему: Учитель! неужели Тебе нужды нет, что мы погибаем?

39 D he ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!.” Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.

И, встав, Он запретил ветру и сказал морю: умолкни, перестань. И ветер утих, и сделалась великая тишина.

40 A tëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?.”

И сказал им: что вы так боязливы? как у вас нет веры?

41 D he ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?.”

И убоялись страхом великим и говорили между собою: кто же Сей, что и ветер и море повинуются Ему?