1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

(87-1) ^^Песнь. Псалом, Сынов Кореевых. Начальнику хора на Махалаф, для пения. Учение Емана Езрахита.^^ (87-2) Господи, Боже спасения моего! днем вопию и ночью пред Тобою:

2 A rriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

(87-3) да внидет пред лице Твое молитва моя; приклони ухо Твое к молению моему,

3 s epse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

(87-4) ибо душа моя насытилась бедствиями, и жизнь моя приблизилась к преисподней.

4 T animë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

(87-5) Я сравнялся с нисходящими в могилу; я стал, как человек без силы,

5 J am braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

(87-6) между мертвыми брошенный, --как убитые, лежащие во гробе, о которых Ты уже не вспоминаешь и которые от руки Твоей отринуты.

6 T i më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

(87-7) Ты положил меня в ров преисподний, во мрак, в бездну.

7 M bi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

(87-8) Отяготела на мне ярость Твоя, и всеми волнами Твоими Ты поразил.

8 T i më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

(87-9) Ты удалил от меня знакомых моих, сделал меня отвратительным для них; я заключен, и не могу выйти.

9 S yri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

(87-10) Око мое истомилось от горести: весь день я взывал к Тебе, Господи, простирал к Тебе руки мои.

10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

(87-11) Разве над мертвыми Ты сотворишь чудо? Разве мертвые встанут и будут славить Тебя?

11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

(87-12) или во гробе будет возвещаема милость Твоя, и истина Твоя--в месте тления?

12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

(87-13) разве во мраке познают чудеса Твои, и в земле забвения--правду Твою?

13 P or unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

(87-14) Но я к Тебе, Господи, взываю, и рано утром молитва моя предваряет Тебя.

14 P se më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

(87-15) Для чего, Господи, отреваешь душу мою, скрываешь лице Твое от меня?

15 K am qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

(87-16) Я несчастен и истаеваю с юности; несу ужасы Твои и изнемогаю.

16 M bi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

(87-17) Надо мною прошла ярость Твоя, устрашения Твои сокрушили меня,

17 m ë kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

(87-18) всякий день окружают меня, как вода: облегают меня все вместе.

18 K e larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

(87-19) Ты удалил от меня друга и искреннего; знакомых моих не видно.