1 P randaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,

Итак, братия святые, участники в небесном звании, уразумейте Посланника и Первосвященника исповедания нашего, Иисуса Христа,

2 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.

Который верен Поставившему Его, как и Моисей во всем доме Его.

3 S epse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.

Ибо Он достоин тем большей славы пред Моисеем, чем большую честь имеет в сравнении с домом тот, кто устроил его,

4 s epse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.

ибо всякий дом устрояется кем-либо; а устроивший всё Бог.

5 D he Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,

И Моисей верен во всем доме Его, как служитель, для засвидетельствования того, что надлежало возвестить;

6 p or Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.

а Христос--как Сын в доме Его; дом же Его--мы, если только дерзновение и упование, которым хвалимся, твердо сохраним до конца.

7 P randaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,

Почему, как говорит Дух Святый, ныне, когда услышите глас Его,

8 m os i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,

не ожесточите сердец ваших, как во время ропота, в день искушения в пустыне,

9 k u etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.

где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дела Мои сорок лет.

10 P randaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;

Посему Я вознегодовал на оный род и сказал: непрестанно заблуждаются сердцем, не познали они путей Моих;

11 k ështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time.”

посему Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой.

12 K ini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,

Смотрите, братия, чтобы не было в ком из вас сердца лукавого и неверного, дабы вам не отступить от Бога живаго.

13 p or nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot," që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.

Но наставляйте друг друга каждый день, доколе можно говорить: 'ныне', чтобы кто из вас не ожесточился, обольстившись грехом.

14 S epse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,

Ибо мы сделались причастниками Христу, если только начатую жизнь твердо сохраним до конца,

15 k ur thuhet: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes.”

доколе говорится: 'ныне, когда услышите глас Его, не ожесточите сердец ваших, как во время ропота'.

16 K ush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?

Ибо некоторые из слышавших возроптали; но не все вышедшие из Египта с Моисеем.

17 D he kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s’qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?

На кого же негодовал Он сорок лет? Не на согрешивших ли, которых кости пали в пустыне?

18 D he për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?

Против кого же клялся, что не войдут в покой Его, как не против непокорных?

19 N e shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.

Итак видим, что они не могли войти за неверие.