1 I shte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
Был болен некто Лазарь из Вифании, из селения, Мария и Марфа, сестра ее.
2 M aria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
Мария же, которой брат Лазарь был болен, была, которая помазала Господа миром и отерла ноги Его волосами своими.
3 P randaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë.”
Сестры послали сказать Ему: Господи! вот, кого Ты любишь, болен.
4 D he Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë.”
Иисус, услышав, сказал: эта болезнь не к смерти, но к славе Божией, да прославится через нее Сын Божий.
5 P or Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Иисус же любил Марфу и сестру ее и Лазаря.
6 K ur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
Когда же услышал, что он болен, то пробыл два дня на том месте, где находился.
7 P astaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude.”
После этого сказал ученикам: пойдем опять в Иудею.
8 D ishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?.”
Ученики сказали Ему: Равви! давно ли Иудеи искали побить Тебя камнями, и Ты опять идешь туда?
9 J ezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
Иисус отвечал: не двенадцать ли часов во дне? кто ходит днем, тот не спотыкается, потому что видит свет мира сего;
10 p or nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të.”
а кто ходит ночью, спотыкается, потому что нет света с ним.
11 M basi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj.”
Сказав это, говорит им потом: Лазарь, друг наш, уснул; но Я иду разбудить его.
12 A tëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë.”
Ученики Его сказали: Господи! если уснул, то выздоровеет.
13 P or Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Иисус говорил о смерти его, а они думали, что Он говорит о сне обыкновенном.
14 A tëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
Тогда Иисус сказал им прямо: Лазарь умер;
15 E dhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai.”
и радуюсь за вас, что Меня не было там, дабы вы уверовали; но пойдем к нему.
16 A tëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të.”
Тогда Фома, иначе называемый Близнец, сказал ученикам: пойдем и мы умрем с ним.
17 K ur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
Иисус, придя, нашел, что он уже четыре дня в гробе.
18 P or Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Вифания же была близ Иерусалима, стадиях в пятнадцати;
19 D he shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
и многие из Иудеев пришли к Марфе и Марии утешать их о брате их.
20 M arta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Марфа, услышав, что идет Иисус, пошла навстречу Ему; Мария же сидела дома.
21 M arta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
Тогда Марфа сказала Иисусу: Господи! если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.
22 p or edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë.”
Но и теперь знаю, что чего Ты попросишь у Бога, даст Тебе Бог.
23 J ezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet.”
Иисус говорит ей: воскреснет брат твой.
24 M arta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit.”
Марфа сказала Ему: знаю, что воскреснет в воскресение, в последний день.
25 J ezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Иисус сказал ей: Я есмь воскресение и жизнь; верующий в Меня, если и умрет, оживет.
26 D he ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?.”
И всякий, живущий и верующий в Меня, не умрет вовек. Веришь ли сему?
27 A jo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
Она говорит Ему: так, Господи! я верую, что Ты Христос, Сын Божий, грядущий в мир.
28 D he, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret.”
Сказав это, пошла и позвала тайно Марию, сестру свою, говоря: Учитель здесь и зовет тебя.
29 P osa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
Она, как скоро услышала, поспешно встала и пошла к Нему.
30 P or Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
Иисус еще не входил в селение, но был на том месте, где встретила Его Марфа.
31 P randaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty.”
Иудеи, которые были с нею в доме и утешали ее, видя, что Мария поспешно встала и вышла, пошли за нею, полагая, что она пошла на гроб--плакать там.
32 S apo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur.”
Мария же, придя туда, где был Иисус, и увидев Его, пала к ногам Его и сказала Ему: Господи! если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.
33 A tëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
Иисус, когда увидел ее плачущую и пришедших с нею Иудеев плачущих, Сам восскорбел духом и возмутился
34 d he tha: “Ku e keni vënë?.” Ata i thanë: “Zot, eja e shih!.”
и сказал: где вы положили его? Говорят Ему: Господи! пойди и посмотри.
35 J ezusi qau.
Иисус прослезился.
36 A tëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!.”
Тогда Иудеи говорили: смотри, как Он любил его.
37 P or disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?".
А некоторые из них сказали: не мог ли Сей, отверзший очи слепому, сделать, чтобы и этот не умер?
38 P randaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Иисус же, опять скорбя внутренно, приходит ко гробу. То была пещера, и камень лежал на ней.
39 J ezusi tha: “Hiqni gurin!.” Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh.”
Иисус говорит: отнимите камень. Сестра умершего, Марфа, говорит Ему: Господи! уже смердит; ибо четыре дня, как он во гробе.
40 J ezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?.”
Иисус говорит ей: не сказал ли Я тебе, что, если будешь веровать, увидишь славу Божию?
41 A tëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
Итак отняли камень, где лежал умерший. Иисус же возвел очи к небу и сказал: Отче! благодарю Тебя, что Ты услышал Меня.
42 U në e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar.”
Я и знал, что Ты всегда услышишь Меня; но сказал для народа, здесь стоящего, чтобы поверили, что Ты послал Меня.
43 D he, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!.”
Сказав это, Он воззвал громким голосом: Лазарь! иди вон.
44 A tëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!.”
И вышел умерший, обвитый по рукам и ногам погребальными пеленами, и лице его обвязано было платком. Иисус говорит им: развяжите его, пусть идет.
45 A tëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Тогда многие из Иудеев, пришедших к Марии и видевших, что сотворил Иисус, уверовали в Него.
46 P or disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
А некоторые из них пошли к фарисеям и сказали им, что сделал Иисус.
47 A tëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
Тогда первосвященники и фарисеи собрали совет и говорили: что нам делать? Этот Человек много чудес творит.
48 P o ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë.”
Если оставим Его так, то все уверуют в Него, и придут Римляне и овладеют и местом нашим и народом.
49 P or një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
Один же из них, некто Каиафа, будучи на тот год первосвященником, сказал им: вы ничего не знаете,
50 d he as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi.”
и не подумаете, что лучше нам, чтобы один человек умер за людей, нежели чтобы весь народ погиб.
51 P or këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
Сие же он сказал не от себя, но, будучи на тот год первосвященником, предсказал, что Иисус умрет за народ,
52 d he jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
и не только за народ, но чтобы и рассеянных чад Божиих собрать воедино.
53 Q ë nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
С этого дня положили убить Его.
54 P ër këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
Посему Иисус уже не ходил явно между Иудеями, а пошел оттуда в страну близ пустыни, в город, называемый Ефраим, и там оставался с учениками Своими.
55 D he Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
Приближалась Пасха Иудейская, и многие из всей страны пришли в Иерусалим перед Пасхою, чтобы очиститься.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?.”
Тогда искали Иисуса и, стоя в храме, говорили друг другу: как вы думаете? не придет ли Он на праздник?
57 K rerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
Первосвященники же и фарисеи дали приказание, что если кто узнает, где Он будет, то объявил бы, дабы взять Его.