1 I shte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.

Один человек, которого звали Лазарь, был болен. Он был из Вифании, селения, где жили Мария и ее сестра Марфа.

2 M aria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.

Мария и была той женщиной, что помазала Господа ароматическим маслом и вытерла Его ноги своими волосами. И вот ее брат Лазарь был болен.

3 P randaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë.”

Сестры передали Иисусу: – Господи, тот, кого Ты любишь, болен.

4 D he Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë.”

Когда Иисус услышал об этом, Он сказал: – Эта болезнь не к смерти, она для славы Божьей, чтобы Сын Бога был прославлен через нее.

5 P or Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.

Иисус любил Марфу, ее сестру Марию и Лазаря.

6 K ur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.

Однако когда Он узнал, что Лазарь болен, то пробыл там, где Он тогда находился, еще два дня.

7 P astaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude.”

Затем Он сказал Своим ученикам: – Пойдем обратно в Иудею.

8 D ishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?.”

– Рабби, – сказали они Ему, – иудеи ведь еще недавно хотели побить Тебя камнями, а Ты хочешь туда возвратиться?

9 J ezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,

Иисус ответил: – Разве не двенадцать часов в сутках светло? Тот, кто ходит днем, не споткнется, потому что он видит свет этого мира.

10 p or nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të.”

А тот, кто ходит ночью, споткнется, потому что в это время темно.

11 M basi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj.”

Сказав это, Иисус добавил: – Наш друг Лазарь заснул, но Я иду разбудить его.

12 A tëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë.”

Ученики Его сказали: – Господи, если он спит, значит, выздоровеет.

13 P or Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.

Иисус говорил им о том, что Лазарь умер, но ученики думали, что Он говорит об обыкновенном сне.

14 A tëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.

Тогда Он сказал им прямо: – Лазарь умер.

15 E dhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai.”

Ради вас и ради того, чтобы вы поверили, Я рад, что Меня там не было. Но сейчас пойдем к нему.

16 A tëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të.”

Тогда Фома, которого еще называли Близнец, сказал остальным ученикам: – Пойдем и мы и умрем с Ним! Иисус утешает Марию и Марфу

17 K ur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.

Придя туда, Иисус узнал, что тело Лазаря уже четыре дня в могиле.

18 P or Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

Вифания была стадиях в пятнадцати от Иерусалима,

19 D he shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.

и к Марфе с Марией пришло много иудеев, чтобы выразить свое соболезнование по поводу смерти их брата.

20 M arta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.

Когда Марфа услышала, что пришел Иисус, она пошла встретить Его, а Мария осталась дома.

21 M arta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,

– Господи, – сказала Марфа Иисусу, – если бы Ты был здесь, то мой брат не умер бы.

22 p or edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë.”

Но я знаю, что Бог и сейчас даст Тебе, что бы Ты ни попросил.

23 J ezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet.”

Иисус сказал ей: – Твой брат воскреснет.

24 M arta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit.”

Марфа ответила: – Я знаю, что он воскреснет в День воскресения, в последний День.

25 J ezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.

Иисус сказал ей: – Я – воскресение и жизнь. Тот, кто верит в Меня, если и умрет – оживет,

26 D he ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?.”

а кто живет и верит в Меня, тот никогда не умрет. Ты этому веришь?

27 A jo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”

– Да, Господи, – сказала она, – я верю, что Ты Христос, Сын Бога, Который пришел в мир.

28 D he, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret.”

Сказав это, Марфа вернулась, отозвала свою сестру в сторону и сказала: – Учитель здесь, Он зовет тебя.

29 P osa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.

Когда Мария это услышала, она тут же побежала Ему навстречу.

30 P or Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.

Иисус еще не вошел в селение и стоял там, где Марфа Его встретила.

31 P randaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty.”

Когда иудеи, бывшие с ней в доме и утешавшие ее, заметили, как она быстро встала и вышла, они пошли за ней, решив, что она пошла к могиле плакать.

32 S apo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur.”

Мария пришла туда, где был Иисус, и, увидев Его, упала к Его ногам, говоря: – Господи, если бы Ты был здесь, мой брат бы не умер.

33 A tëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,

Иисус, видя, что плачет и она, и иудеи, которые с ней, и Сам сильно расстроился и опечалился.

34 d he tha: “Ku e keni vënë?.” Ata i thanë: “Zot, eja e shih!.”

– Куда вы его положили? – спросил Он. – Пойдем, и Ты Сам увидишь, Господин, – сказали они.

35 J ezusi qau.

Иисус заплакал.

36 A tëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!.”

Иудеи говорили между собой: – Смотрите, как Он его любил. Иисус воскрешает Лазаря из мертвых

37 P or disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?".

Некоторые, однако же, говорили: – Неужели Он, Который открыл глаза слепому, не мог сделать так, чтобы этот человек не умер?

38 P randaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.

Иисус, все еще печальный, пошел к могиле. Это была пещера в скале, ко входу которой был привален камень.

39 J ezusi tha: “Hiqni gurin!.” Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh.”

– Уберите камень, – велел Он. Марфа, сестра умершего, сказала: – Господи, но там ведь уже тяжелый запах – Лазарь четыре дня как в могиле.

40 J ezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?.”

Тогда Иисус сказал: – Разве Я не говорил тебе, что если ты будешь верить, то увидишь Божью славу?

41 A tëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.

Тогда камень убрали. Иисус же посмотрел на небо и сказал: – Отец, благодарю Тебя за то, что Ты услышал Меня.

42 U në e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar.”

Я знаю, что Ты всегда слышишь Меня, но Я сказал это ради тех, кто стоит здесь, чтобы они поверили, что Ты послал Меня.

43 D he, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!.”

Сказав это, Иисус громко позвал: – Лазарь, выходи!

44 A tëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!.”

Умерший вышел. Его руки и ноги были обвязаны погребальными полотнами, а лицо закрыто платком. – Развяжите его, пусть он идет, – сказал Иисус. Заговор религиозных вождей

45 A tëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.

Многие из иудеев, которые пришли навестить Марию и видели, что сделал Иисус, поверили в Него.

46 P or disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.

Но некоторые из них пошли к фарисеям и рассказали им обо всем, что сделал Иисус.

47 A tëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.

Первосвященники и фарисеи тогда созвали совет. – Что нам делать? – спрашивали они. – Этот Человек творит много знамений.

48 P o ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë.”

Если мы позволим Ему продолжать, то все поверят в Него, и тогда римляне придут и уничтожат и наш храм, и наш народ.

49 P or një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;

Кайафа, один из них, который в тот год был первосвященником, сказал: – Вы ничего не понимаете!

50 d he as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi.”

Вы не можете понять, что лучше для вас, чтобы один человек умер за народ, чем погиб бы весь народ.

51 P or këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,

Он сказал это не от себя, но, будучи в этот год первосвященником, он изрек пророчество о том, что Иисус умрет за народ,

52 d he jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.

и не только за иудейский народ, но и для того, чтобы собрать воедино рассеянных повсюду детей Божьих.

53 Q ë nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.

С этого дня они стали думать, как убить Иисуса.

54 P ër këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.

И поэтому Иисус уже не ходил открыто среди иудеев. Он ушел в местность, расположенную недалеко от пустыни, в город Ефрем. Там Он и остался со Своими учениками.

55 D he Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.

Приближался иудейский праздник Пасхи, и многие жители страны шли в Иерусалим для обрядового очищения перед Пасхой.

56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?.”

Они искали Иисуса и, стоя в храме, спрашивали друг друга: – Как вы думаете? Он, наверняка, не придет на праздник?

57 K rerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.

А первосвященники и фарисеи отдали распоряжение о том, что если кто-либо узнает, где находится Иисус, то должен сообщить им, чтобы они могли арестовать Его.