1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

(94-1) Приидите, воспоем Господу, воскликнем твердыне спасения нашего;

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

(94-2) предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

(94-3) ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

(94-4) В Его руке глубины земли, и вершины гор--Его же;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

(94-5) Его--море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

(94-6) Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

(94-7) ибо Он есть Бог наш, и мы--народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

(94-8) 'не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

(94-9) где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

(94-10) Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

(94-11) и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой'.