1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Venid, aclamemos alegremente a Jehová; Cantemos con júbilo a la roca de nuestra salvación.

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Lleguemos ante su presencia con alabanza; Aclamémosle con cánticos.

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque Jehová es Dios grande, Y Rey grande sobre todos los dioses.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Porque en su mano están las profundidades de la tierra, Y las alturas de los montes son suyas.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Suyo también el mar, pues él lo hizo; Y sus manos formaron la tierra seca.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Venid, adoremos y postrémonos; Arrodillémonos delante de Jehová nuestro Hacedor.

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque él es nuestro Dios; Nosotros el pueblo de su prado, y ovejas de su mano. Si oyereis hoy su voz,

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

No endurezcáis vuestro corazón, como en Meriba, Como en el día de Masah en el desierto,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Donde me tentaron vuestros padres, Me probaron, y vieron mis obras.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Cuarenta años estuve disgustado con la nación, Y dije: Pueblo es que divaga de corazón, Y no han conocido mis caminos.

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

Por tanto, juré en mi furor Que no entrarían en mi reposo.