1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Kommt herzu, laßt uns dem HERRN frohlocken und jauchzen dem Hort unsers Heils!

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Lasset uns mit Danken vor sein Angesicht kommen und mit Psalmen ihm jauchzen!

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Denn in seiner Hand ist, was unten in der Erde ist; und die Höhen der Berge sind auch sein.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Denn sein ist das Meer, und er hat's gemacht; und seine Hände haben das Trockene bereitet.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Kommt, laßt uns anbeten und knieen und niederfallen vor dem HERRN, der uns gemacht hat.

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Denn er ist unser Gott und wir das Volk seiner Weide und Schafe seiner Hand. Heute, so ihr seine Stimme höret,

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

so verstocket euer Herz nicht, wie zu Meriba geschah, wie zu Massa in der Wüste,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

da mich eure Väter versuchten, mich prüften und sahen mein Werk.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Vierzig Jahre hatte ich Mühe mit diesem Volk und sprach: Es sind Leute, deren Herz immer den Irrweg will und die meine Wege nicht lernen wollen;

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhe kommen.