1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Vinde, cantemos alegremente ao Senhor, cantemos com júbilo ã rocha da nossa salvação.

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Apresentemo-nos diante dele com ações de graças, e celebremo-lo com salmos de louvor.

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque o Senhor é Deus grande, e Rei grande acima de todos os deuses.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Nas suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Seu é o mar, pois ele o fez, e as suas mãos formaram a serra terra seca.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Oh, vinde, adoremos e prostremo-nos; ajoelhemos diante do Senhor, que nos criou.

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas que ele conduz. Oxalá que hoje ouvísseis a sua voz:

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Não endureçais o vosso coração como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

quando vossos pais me tentaram, me provaram e viram a minha obra.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Durante quarenta anos estive irritado com aquela geração, e disse: É um povo que erra de coração, e não conhece os meus caminhos;

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

por isso jurei na minha ira: Eles não entrarão no meu descanso.