1 A tëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
Então respondeu Zofar, o naamatita, dizendo:
2 " Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?
Não se dará resposta ã multidão de palavras? ou será justificado o homem falador?
3 L lafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?
Acaso as tuas jactâncias farão calar os homens? e zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?
4 T i ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".
Pois dizes: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
5 P or po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,
Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti,
6 p ër të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.
e te fizesse saber os segredos da sabedoria, pois é multiforme o seu entendimento; sabe, pois, que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniqüidade.
7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?
Poderás descobrir as coisas profundas de Deus, ou descobrir perfeitamente o Todo-Poderoso?
8 J anë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish?
Como as alturas do céu é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? Mais profunda é ela do que o Seol; que poderás tu saber?
9 M adhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.
Mais comprida é a sua medida do que a terra, e mais larga do que o mar.
10 N ë rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?
Se ele passar e prender alguém, e chamar a juízo, quem o poderá impedir?
11 S epse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.
Pois ele conhece os homens vãos; e quando vê a iniqüidade, não atentará para ela?
12 N jeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.
Mas o homem vão adquirirá entendimento, quando a cria do asno montês nascer homem.
13 N ë rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,
Se tu preparares o teu coração, e estenderes as mãos para ele;
14 n ë rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,
se há iniqüidade na tua mão, lança-a para longe de ti, e não deixes a perversidade habitar nas tuas tendas;
15 a tëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,
então levantarás o teu rosto sem mácula, e estarás firme, e não temerás.
16 s epse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;
Pois tu te esquecerás da tua miséria; apenas te lembrarás dela como das águas que já passaram.
17 j eta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.
E a tua vida será mais clara do que o meio-dia; a escuridão dela será como a alva.
18 D o të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.
E terás confiança, porque haverá esperança; olharás ao redor de ti e repousarás seguro.
19 D o të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.
Deitar-te-ás, e ninguém te amedrontará; muitos procurarão obter o teu favor.
20 P or sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".
Mas os olhos dos ímpios desfalecerão, e para eles não haverá refúgio; a sua esperança será o expirar.