Psalmet 109 ~ Salmos 109

picture

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Ó Deus do meu louvor, não te cales;

2 s epse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

pois a boca do ímpio e a boca fraudulenta se abrem contra mim; falam contra mim com uma língua mentirosa.

3 m ë kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Eles me cercam com palavras de ódio, e pelejam contra mim sem causa.

4 N ë këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Em paga do meu amor são meus adversários; mas eu me dedico ã oração.

5 A ta më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Retribuem-me o mal pelo bem, e o ódio pelo amor.

6 V endos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Põe sobre ele um ímpio, e esteja ã sua direita um acusador.

7 K ur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Quando ele for julgado, saia condenado; e em pecado se lhe torne a sua oração!

8 Q ofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício!

9 B ijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Fiquem órfãos os seus filhos, e viúva a sua mulher!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Andem errantes os seus filhos, e mendiguem; esmolem longe das suas habitações assoladas.

11 F ajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

O credor lance mão de tudo quanto ele tenha, e despojem-no os estranhos do fruto do seu trabalho!

12 A skush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem tenha pena dos seus órfãos!

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Seja extirpada a sua posteridade; o seu nome seja apagado na geração seguinte!

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Esteja na memória do Senhor a iniqüidade de seus pais; e não se apague o pecado de sua mãe!

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Antes estejam sempre perante o Senhor, para que ele faça desaparecer da terra a memória deles!

16 S epse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Porquanto não se lembrou de usar de benignidade; antes perseguiu o varão aflito e o necessitado, como também o quebrantado de coração, para o matar.

17 M basi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Visto que amou a maldição, que ela lhe sobrevenha! Como não desejou a bênção, que ela se afaste dele!

18 M basi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Assim como se vestiu de maldição como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite!

19 Q oftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Seja para ele como o vestido com que ele se cobre, e como o cinto com que sempre anda cingido!

20 Q oftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Seja este, da parte do Senhor, o galardão dos meus adversários, e dos que falam mal contra mim!

21 P or ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mas tu, ó Deus, meu Senhor age em meu favor por amor do teu nome; pois que é boa a tua benignidade, livra-me;

22 s epse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

pois sou pobre e necessitado, e dentro de mim está ferido o meu coração.

23 U në iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Eis que me vou como a sombra que declina; sou arrebatado como o gafanhoto.

24 G junjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Os meus joelhos estão enfraquecidos pelo jejum, e a minha carne perde a sua gordura.

25 J am bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Eu sou para eles objeto de opróbrio; ao me verem, meneiam a cabeça.

26 N dihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Ajuda-me, Senhor, Deus meu; salva-me segundo a tua benignidade.

27 d he ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Saibam que nisto está a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

28 A ta do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Amaldiçoem eles, mas abençoa tu; fiquem confundidos os meus adversários; mas alegre-se o teu servo!

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Vistam-se de ignomínia os meus acusadores, e cubram-se da sua própria vergonha como dum manto!

30 U në do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Muitas graças darei ao Senhor com a minha boca;

31 s epse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Pois ele se coloca ã direita do poder, para o salvar dos que o condenam.