1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.