1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.