1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?