1 K antiku i kantikëve që është i Salomonit.

2 M ë puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.

3 N ga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.

4 T ërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.

5 U në jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.

6 M os shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.

7 T huamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?

8 N ë rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.

9 M ikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.

10 F aqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.

11 N e do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.

12 N dërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.

13 K ënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.

14 K ënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.

15 T i je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.

16 S a i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.

17 T rarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.