1 E dhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.

2 É shtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.

3 Q iejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.

4 H iq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.

5 L argo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.

6 M os u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,

7 s epse është më mirë të thuhet: "Ngjitu këtu lart," se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.

8 M os bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.

9 D iskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,

10 m e qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.

11 N jë fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.

12 P ër një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.

13 N jë lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.

14 A i që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.

15 M e durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.

16 N ë rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.

17 S hko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.

18 N jeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.

19 B esimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.

20 K ush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.

21 N ë qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,

22 s epse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.

23 E ra e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.

24 É shtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

25 N jë lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.

26 I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.

27 T ë hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.

28 N jeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.