1 É shtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

2 t ë shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

3 m e një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

4 D uke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

5 S a të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

6 N jeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

7 q ë të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

8 P or ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

9 S epse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

10 P or ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

11 D he sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

13 A ta që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

14 D o të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

15 p ër të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.