1 N dërkaq po afrohej festa e të Ndormëve, që quhet Pashkë.

2 D he krerët e priftërinjve e skribët kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, sepse kishin frikë nga populli.

3 A tëherë Satani hyri në Judën, i mbiquajtur Iskariot, që ishte një nga të dymbëdhjetët.

4 K ështu ai shkoi të merret vesh me krerët e priftërinjve e dhe me krerët e rojës për mënyrën se si do ta tradhtonte.

5 A ta u gëzuan dhe i premtuan t’i japin para.

6 D he ai pranoi dhe kërkonte rastin e volitshëm për t’ua dorëzuar pa qenë e pranishme turma.

7 T ani erdhi dita e të Ndormëve, kur duhet therur flijimi i Pashkës.

8 D he Jezusi dërgoi Pjetrin dhe Gjonin duke u thënë: “Shkoni e na bëni gati Pashkën, që ne ta hamë.”

9 D he ata e thanë: “Ku dëshiron ta përgatisim?.”

10 A tëherë ai tha atyre: “Ja, kur të hyni në qytet, do t’ju dalë përpara një njeri që mban një brokë uji; ndiqeni në shtëpinë ku ai do të hyjë.

11 I thoni të zotit të shtëpisë: "Mësuesi të çon fjalë: Ku është salla, në të cilën mund të ha Pashkën bashkë me dishepujt e mi?".

12 A tëherë ai do t’ju tregojë një sallë të madhe të shtruar; aty do të bëni përgatitjet.”

13 A ta shkuan, pra, dhe gjetën ashtu siç u tha dhe përgatitën Pashkën.

14 D he, kur erdhi ora, ai u ul në tryezë dhe bashkëmetë dymbëdhjetë apostujt.

15 A tëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj,

16 s epse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë.”

17 P astaj mori kupën, falenderoi, dhe tha: “Merrnie këtë dhe ndanie midis jush,

18 s epse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë.”

19 P astaj mori bukën, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që është dhënë për ju; bëni këtë në përkujtimin tim.”

20 P o kështu, pas darkës, mori kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.

21 P or ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi tryezë.

22 S igurisht Biri i njeriut shkon, siç është caktuar, por mjerë ai njeri me anë të cilit është tradhëtuar!.”

23 A tëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.

24 D he midis tyre lindi edhe një grindje se cili nga ata duhej të konsiderohej më i madhi.

25 P or Jezusi u tha atyre: “Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.

26 P or me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.

27 N ë fakt kush është më i madh: ai që është në tryezë apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.

28 J u jeni ata që qëndruat me mua në sprovat e mia.

29 D he unë ju caktoj mbretërinë ashtu si ma ka caktuar mua Ati im,

30 q ë ju të hani e të pini në tryezën time, në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.

31 E dhe Zoti tha: “Simon, Simon, ja, Satani ka kërkuar t’ju shoshë ashtu siç shoshet gruri.

32 P or unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket; dhe ti, kur të jesh kthyer, forco vëllezërit e tu.”

33 P or ai tha: “Zot, unë jam gati të shkoj bashkë me ty edhe në burg edhe në vdekje.”

34 P or Jezusi tha: “Pjetër, unë të them se sot gjeli nuk do të këndojë, para se ti të kesh mohuar tri herë se më njeh.”

35 P astaj u tha atyre: “Kur ju dërgova pa trasta, pa thes dhe pa sandale, vallë a ju mungoi gjë?.” Dhe ata thanë: “Asgjë.”

36 U tha, pra, atyre: “Po tani, kush ka një trastë le ta marrë me vete, dhe po kështu thesin; dhe kush nuk ka shpatë, le të shesë rrobën e vet e ta blejë një.

37 S epse unë po ju them se çfarë është shkruar duhet të plotësohet ende në mua: "Dhe ai është radhitur ndër keqbërësit". Sepse ato gjëra që janë shkruar për mua do të kenë kryerjen e tyre.”

38 A tëherë ata thanë: “Zot, ja këtu dy shpata.” Por ai u tha atyre “Mjaft!.”

39 P astaj Jezusi doli dhe shkoi si zakonisht në malin e Ullinjve, dhe edhe dishepujt e tij e ndiqnin.

40 K ur arriti në vend, u tha atyre: “Lutuni që të mos hyni në tundim.”

41 D he u largua prej tyre, aq sa mund të hidhet një gur, dhe ra në gjunj dhe lutej,

42 d uke thënë: “O Atë, po të duash, largoje këtë kupë nga unë! Megjithatë mos u bëftë vullneti im, por yti.”

43 A tëherë iu shfaq një engjëll nga qie-lli për t’i dhënë forcë.

44 D he ai, duke qenë në agoni, lutej edhe më fort; dhe djersa e tij po i bëhej si gjak i mpiksur që bie për tokë.

45 S i u çua pastaj nga lutja, erdhi te dishepujt e vet dhe i gjeti që flinin nga trishtimi,

46 d he u tha atyre: “Pse po flini? Çohuni dhe lutuni që të mos hyni në tundim.”

47 N dërsa ai ende po fliste, ja një turmë; dhe ai që quhej Judë, një nga të dymbëdhjetët, i printe dhe iu afrua Jezusit për ta puthur.

48 D he Jezusi i tha: “Judë, ti po e tradhton Birin e njeriut me një puthje?.”

49 A tëherë ata që ishin përreth tij, duke parë çfarë do të ndodhte, i thanë: “Zot, a t’u biem me shpatë?.”

50 D he një nga ata i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë.

51 P or Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “Lëreni, mjaft kështu.” Dhe si e preku veshin e atij njeriu, e shëroi.

52 P astaj Jezusi u tha krerëve të priftërinjve, krerëve të rojeve të tempullit dhe pleqve që kishin ardhur kundër tij: “Keni dalë kundër meje me shpata dhe me shkopinj si kundër një kusari?

53 K ur unë çdo ditë isha me ju në tempull, ju nuk vutë dorë kurrë mbi mua; por kjo është ora juaj dhe pushteti i errësirës.”

54 M basi e kapën, e çuan dhe e shtinë në shtëpinë e kryepriftit. Dhe Pjetri e ndiqte nga larg.

55 K ur ata ndezën një zjarr në mes të oborrit dhe u ulën rreth tij, Pjetri u ul midis tyre.

56 N jë shërbëtore e pa ulur pranë zjarrit, e shikoi me vëmendje dhe tha: “Edhe ky ishte me të.”

57 P or ai e mohoi duke thënë: “O grua, nuk e njoh.”

58 P ak më vonë e pa një tjetër dhe tha: “Edhe ti je nga ata.” Por Pjetri tha: “O njeri, nuk jam.”

59 M basi kaloi rreth një orë, një tjetër pohoi me këmbëngulje duke thënë: “Në të vërtetë edhe ky ishte bashkë me të, sepse është Galileas.”

60 P or Pjetri tha: “O njeri, s’di ç’po thua.” Dhe menjëherë, ndërsa ai ende po fliste, këndoi gjeli.

61 D he Zoti u kthye, dhe e shikoi Pjetrin. Dhe Pjetrit iu kujtua fjala që i kishte thënë Zoti: “Para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë.”

62 A tëherë Pjetri doli përjashta dhe qau me hidhërim.

63 N dërkaq njerëzit që e mbanin Jezusin e përqeshnin dhe e rrihnin.

64 D he, mbasi ia mbuluan sytë, i binin në fytyrë dhe e pyetnin duke thënë: Profetizo, kush është ai që të ra??".

65 D he duke blasfemuar thoshin shumë gjëra të tjera kundër tij.

66 D he, kur u bë ditë, u mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan në sinedrin e tyre, duke thënë:

67 “ Në se ti je Krishti, na e thuaj.” Por ai u tha atyre: “Edhe sikur t’jua thoja, nuk do ta besonit.

68 E dhe sikur t’ju pyesja, ju nuk do të më përgjigjeshit dhe as nuk do të më linit të shkoja.

69 P or tash e tutje Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e fuqisë së Perëndisë.”

70 A tëherë të gjithë thanë: “Je ti, pra, Biri i Perëndisë?.” Dhe ai u tha atyre: “Ju thoni se unë jam.”

71 A tëherë ata thanë: “Ç’nevojë kemi akome për dëshmi? Ne vetë e dëgjuam nga goja e tij.”