1 E lihu vazhdoi të flasë dhe tha:

2 " A të duket një gjë e drejtë kur thua: "Jam më i drejtë se Perëndia"?

3 N ë fakt ke thënë: "Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?".

4 D o të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

5 S odite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

6 N ë qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

7 N ë rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

8 L igësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

9 N grihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

10 p or asnjeri nuk thotë: "Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

11 q ë na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?"

12 K ështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

13 M e siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

14 E dhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

15 P or tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

16 J obi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye".