1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 " Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.

3 K ini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.

4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?

5 S hikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.

6 K ur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.

7 P se, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?

8 P asardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.

9 S htëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.

10 D emi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.

11 D ërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.

12 K ëndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.

13 I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.

14 M egjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.

15 K ush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".

16 J a, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

17 S a herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?

18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?

19 J u thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.

20 T ë shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!

21 Ç farë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?

22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?

23 D ikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;

24 k a kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.

25 N jë tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.

26 Q ë të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.

27 J a, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.

28 N ë fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".

29 N uk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?

30 N jerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.

31 K ush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?

32 A të e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.

33 P lisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.

34 S i mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".