1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Ano ra ko Hopa; i mea ia,

2 " Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.

Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.

3 K ini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.

Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.

4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?

Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?

5 S hikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.

Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.

6 K ur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.

Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.

7 P se, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?

He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?

8 P asardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.

Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.

9 S htëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.

O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.

10 D emi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.

E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.

11 D ërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.

E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.

12 K ëndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.

He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.

13 I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.

O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po.

14 M egjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.

Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.

15 K ush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".

He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?

16 J a, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.

17 S a herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?

Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?

18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?

E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?

19 J u thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.

E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.

20 T ë shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!

Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.

21 Ç farë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?

He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?

22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?

E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.

23 D ikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;

Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.

24 k a kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.

Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.

25 N jë tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.

Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.

26 Q ë të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.

Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.

27 J a, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.

Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.

28 N ë fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".

E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?

29 N uk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?

Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?

30 N jerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.

Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.

31 K ush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?

Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?

32 A të e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.

Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.

33 P lisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.

Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.

34 S i mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".

He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?